Я выпiсала (выпiсаў) сабе газету "Навiны" i часопiс "Зорка".
У мiнулым годзе я набыла (набыў) сабе арфаграфiчны слоуник беларускай мовы.
Варыянты:
Я не рыхтую сабе снеданне.
Я не рыхтую сабе полудзень.
Я не рыхтую сабе нi снеданне, нi полудзень.
Я магу дараваць сабе прыгожую сукенку.
Варыянты: добры настрой; прыгожы малюнак; адпачынак у садзе.
Наступіла ціхая летняя ноч.(назоўнік)
Мы ішлі побач з маці і маўчалі.(займеннік)
Малыя прыціхлі, слухаючы бабуліну казку.(прыметнік)
Сямёра аднаго не чакаюць.(лічэбнік)
Перажытае прыгадваецца мне ўсе часцей .(дзеепрыметнік)
Жыць - Радзіме служыць(інфінітыў)
І-злучальны злучнік.(злучнік)
"Ура" пачулася здалёк.(выклічнік)
Лепшыя з вучняў былі ўзнагароджаны граматамі(сінтаксічна непадзельнае словазлучэнне,выражанае спалучэнненм прыметніка ў н.скл і назоўнікам ў р.скл.)
1. Колькi частак у творы?
а) 2; б) 5; в)8;
2. Хто галоуны персанаж твора? Хто такi "губаты"?
а) хлопчык; б) мяздведзь; в) ласяня;
3. Хто у першай часцы гнауся за "губатым"
i яго мацi?
а) лiса; б) воук; в) дзiкi кабан;
4. Колькi дзяцей было у сям'i?
а) 2; б) 3; в) 4;
5. Што здарылася з "губатым" у канцы твора?
а) ён знайшоу сабе другую сям'ю и пайшоу у другi лес; б) ён застауся жыць у сям' людзей; в) яго забiлi паляунiчыя са стрэльбы
Дзень, дзверы, дзвесце, дзюдо, дзюбель,, дзед, цьма, целяцина, цюбик, цина, цюльпан, цир
З творамі Я. Коласа я знаёмы яшчэ з самага маленства. Першымі творамі былі вершы, а потым паступова мы пачалі ўжо вывучаць і апавяданні, аповесці. Нядаўна мы разглядалі верш ''На полі вясною''. У гэтым вершы аўтар паказвае хараство да прыроды, выказвае сваю любоў да роднага краю, вучыць нас як важна бачыць хараство роднага краю. Твор пачыныецца і заканчваецца адным і тым жа слупком: ''Люблю я прыволле шырокіх палёў, зялёнае мора ржаных( буйных) каласоў'' У гэтым вершы аўтар выкладвае ўсю сваю любоў да беларускай прыроды. Амаль кожны слупок пачынаецца са слова ЛЮБЛЮ. Менавіта ад гэтага слова можна зразумець як Колас любіць і паважае прыроду. Як яна яму падабаецца і якая яна прыгажосць. Колас нават у гэтым творы ўжывае эпітэты і метафары, для таго, каб паказаць больш ярка прыгажосць прыроды. У Коласа няма нават слоў як апісаць гэту прыгажосць беларускай прыроды, гэта ўсё хараство! Твор пакінуў моцнае ўражанне, дапамог зразумець, як шмат прыгажосці вакол нас! Якая ўсё ж такі ў нас прыгожая беларуская прырода!!!