У кантрасце паміж пачаткам і канцом твора і хаваецца сэнс яго назвы. Спачатку смяяўся Гарлахвацкі, паціраючы рукі ад радасці, што, дзякуючы страху Тулягі, зможа ў хуткім часе абараніць дысертацыю і закрыць рот тым, хто падазрае яго ў лжэвучонасці і не давярае яму. У канцы смяецца Туляга, задаволены тым, што хапілатакі смеласці і рашучасці перамагчы страх і выкрыць ярага кар'ерыста і невука.
Я хачу расказаць вам пра маю суседку і адначасова маю лепшую сяброўку. Яе клічуць Маша. Я лічу, гэты чалавек варты таго, каб пра яе расказаць.
Вонкава яна выглядае, як сярэднестатыстычная дзяўчынка. Яна сярэдняга росту, не вельмі і худая, але і не тоўстая. Ад іншых яе адрознівае прыгожая выправа. Маша каторы год займаецца танцамі, таму мае звычку трымаць спіну роўна.
Твар у Машы авальны, прычоска падабрана так, што ідэальна абрамляе яго. Валасы - асаблівы Машын гонар. Яны чорныя, як воранава крыло, і настолькі густыя, што ні адна заколка не вытрымлівае. Вочы ў Машы цёмныя, як і валасы. Яны карыя, але пры дрэнным асвятленні здаюцца амаль чорнымі. Нос у Машы роўны з ледзь прыпаднятым кончыкам. Машын рот мае прыгожую форму. Вусны яркія, ружовыя, памадай ёй карыстацца не трэба.
Рухі ў Машы плыўныя, рытмічныя, як у любога танцора. Ходзіць яна, як каралева: спіна прамая, падбародак узняты, плечы разведзеныя. Маша любіць пагаварыць і пры гэтым шмат махае рукамi. Яна даволі эмацыйны чалавек.
Маша любіць спрабаваць новае і ахвотна ўдзельнічае ў розных мерапрыемствах. Часцяком менавіта яна і з'яўляецца арганізатарам такіх мерапрыемстваў.
<span>Маша вельмі абаяльная. Яна падабаецца людзям. І мне яна падабаецца. Спадзяюся, мы з ёй застанемся лепшымі сябрамі на ўсё жыццё.</span>
1. Па вуліцы, рыпаючы палазамі, паўзлі вазы з рознай паклажай. 2. Не век жа сядзець злажыўшы рукі. 3. У турысцкі паход мы адправіліся, толькі добра вывучыўшы яго маршрут. 4. Вячэраючы, Ганна спасцярожліва паглядала на мачыху. 5. Чалавек падышоў і, ўсміхаючыся, прывітаўся з жанчынамі. 6. Нерухома стаяў густа лес, шчыльна прытуліўшы верхавіны да верхавін. 7. Спаць можна лажыцца не вячэраўшы. 8. Пятро ўздрыгануюся, пачуўшы добра знаёмы голас, і, не азіраючыся, рынуўся наўцёк. 9. Паміж лясамі, узбягаючы на ўзгоркі і знікаючы ў нізінах, ляжалі нівы. 10. Тузаючы лейцы і круцячы пугай, Іван доўга гнаў каня берагам. 11. Валя выйшла з хаты, нават не пагутарыўшы з сяброўкай.