Аднойчы маладому вожыку захацелася з'есці яблык. Яблык на яблыні, а вожыкі не ўмеюць лазіць па дрэвах. Бачыць вока, але ляжыць высока. Як дастаць смачны фрукт? Сядзець чакаць, пакуль ветрам яблык з яблыні саб'е?
"На Бога спадзявайся, але і сам старайся", - вырашыў вожык і палез на дрэва. Лез, звальваўся, зноў лез і зноў звальваўся. Куды яму з яго кароткімі лапкамі! Але не здаецца вожык. З дзяцінства яго вучылі: калі ўлез у дугу - не кажы "не магу".
Праходзіў міма стары мудры вож, убачыў патугі маладога - пасмяяўся. Потым паклікаў сваю сяброўку сароку. Тая скінула яму не адзін, а тры яблыкі. "Не май сто рублёў, а май сто сяброў", - сказаў стары вож, накалоў два яблыкі на калючкі ды папоўз дахаты. А малады вожык, хрумкаючы апошні яблык, яшчэ доўга раздумваў над словамі старога.
1 Вабяць фантазия и таямничасць;
2 Мой сябр - Кирыла;
3 разважанне пра бога и маего дзеда
4 Цикавасць да книги
5 Новы настауник геаграфии
6 Андрэй Камински мае рэдкую книгу
7 Зближэнне з Андрэем за книги
8 Розныя жыццёвыя дароги сяброу
Вот и весь план:)
<span>1) Выступалі цёмна-сінія сцены высокіх лясоў, прыгожа раскіданых на бясконцых прасторах зямлі.
2) Моцныя дубовыя дошкі, збітыя ўпрытык, апаясвалі сядзібу.
3) Седзячы на галінцы, працяжна пасвістваў шпак.
4) Дарога, шчыльна зарослая травой, падымалася ўгару.
5) Цёмна-ліловая хмара, глуха вуркочучы, цягнецца да сонца .
6) Ад лугавых узгоркаў, бязлітасна выпаленых сонцам, ужо дыхала сумным настроем восені.
7) Даверху нагружаныя жытам вазы разносяць цяжкі скрып па шляху.
8) Недалёка ад берага, прыціскаючыся да пясчанага дна, чародкамі плавалі нейкія маленькія рыбкі.</span>
Вось як трэба зрабіць гэтае заданне
Наз. 3-га скл.: маладосци(М.с.,канчатак и),старасци(М.с.,канчатак и)
