Яркае сонца,густы туман, легки ветрык, сярдзитая завируха, вячэрняя зорка, сухое надвор'е, вушасты зайчык, кислае малако, вяликая литара.
1)Заглянуць з вуліцы ніхто не мог:вокны пакрыліся тоўстым пластом намаразі.
2)Усё навокал было па-ранейшаму: глуха шумеў лес, нізка над зямлею плылі хмары.
3)Я зірнуў у вочы камандзіра: яны былі спакойныя.
4)За акном кружыцца ціхіі снег, блукаюць нямыя вятры.
5)Удзень прыпарвала, уночы ішоў дождж.
6)Вые ноч, вецер белагрывы б'ецца ў шыбы палкай.
7)За акном гусцеў вячэрні змрок, шумеў вясенні гора.
8)Поезд спыніўся, пачалі выходзіць пасажыры.
9)Уса з прытокамі бяжыць у Нёман, Пціч у Дняпро кіруе.
10)Першыя кроплі дажджу пасыпаліся на зямлю, гарачая летняя спякота прайшла.
11)У пакоі адчуўся струмень вільгацці з рэчкі, востра запахла кветкамі з агародчыка.
12)Святло ад зор разлілося ад зямлі, нахапіўся дзень.
1. Жыццё Ганначки
2. Чорты
3. Замысел
4. Иванка
5. Пир
6. Усё закончалась
Выписал как должны быть в правильном виде! Остальные которые не выписывал, значит так и остаются! БраЦкия адносины, Кау́каЗских гор,сакавиЦки вецер, НавагруДскага замка, на турыстычным цеплаходзе, у Баранавицким районе, интэлигенски побыт, паляшуцкая гаворка.
Здаецца, колькі ёсць сяброў..
На пальцах iх не пералічыш
Мы их шануем, беражэм любоу,
Заўсёды прыйдзем, як яны паклічуць.
З дзяцінства дружым, з школьнага парога,
Усё такия близкия, радныя,
И тольки у горы и бядзе мы пазнаем,
Дзе сапраўдны сябар,
А дзе проста так.. Чужыя.
У смутку и тузе шукаем дапамоги,
З надзеяй набираем нумар тэлефона,
Усим тым, кали яшчэ у дзяцінстве,
Ишли так весела са школы мы дадому,
И атрымаецца, што вось адзин з ста
Усих тых сяброу, яких личыли,
Далонь нам працягнуу дабра,
А дзе падзеліся з ким так дружыли?
Сапраўдны сябар - у бядзе,
Сапраўдны сябар - у добрай радзе,
Сапраўдны сябар хутка прыбяжыць, прыйдзе,
Няхай такия будуць у кожнай хаце!
