Свецiн падарунак
І вось Свеце дванаццаць гадоў. Дзень прайшоў на ўра. З самай раніцы Свеце падарылі родныя падарылі падарункі. Мама падарыла кнігу Робін Гуд. Тата фарбы і палатно. Бабуля французскі шалік. Дзядуля прыгожы касцюм у школу. Пры гэтым цеплым лiстападаýскiм днём было вельмі весела. Пасля школы Імянінніца чакала сяброў і бацькоў. Яна выйшла на вуліцу пагуляць у класікі. Але раптам дзяўчынка пачула мяўканне. Паглядзела на дрэве і вось ... Маленькі кацяня глядзеў прама ў душы. Ён быў рябистый з вялікім белай плямай на грудкі. Лапкі гэтак жа былі белыя. Дрэва было ня высока, але Сьвета была маленькага росту і не даставаў. Яна прасіла дапамогу ў дарослых і суседзяў: - Цётка Фера дапамажыце! Надзея Дмитревна, вы можаце дастаць котёнка ?! Кірыл Станіслававіч, шаноўны, вам рукой дастаць! Людміла Пракопаўна і Раман Рамановіч пачакайце! Сябры пачалі збірацца, але ніхто таксама дапамагчы не мог. І толькі калі прыйшоў тата, дапамог. Ён спакойным крокам прынёс лесвицу і дастаý. Усё дзикавалися и дзякавали Свету и Бацьку. З таго часу Эрык, стаць з Светай.Гэта стало для Светы галоуным падарункам!
Вроде все...
1)Лёгка, добра было на душы, і, калі б не клопат, выкліканы заданнем, якое я атрымаў, можна было б цалкам аддацца сузіранню таго, як хораша надыходзіла маладая вясна.
2)Неба было чыстае, сонца свяціла ярка, аднак не грэла: надыходзілі самыя марозныя дні зімы.
3) Мікола не адказаў, але па яго суровым позірку яна прачытала, што ён не пахіснуўся, і адчула: з ім будзе цяжка.
4)Перадасенняе сонца, хоць яно і здаецца цёплым і яркім, усё ж грэе толькі з тога боку, куды падаюць промні, а ў цяньку яго быццам і няма: павернешся спінаю ад сонца, адразу ж адчуеш халадок.
Гром-р,м
Голы-л
Лес-л
Весна-н
Холодная-л,н
Я как смогла так и сделала. Если,что я не знаю беларусский
Заяц,корень заяц,оканчание нулевое.зайчик,корень зайч,суффикс ик.,нулевой окончание.