Лыжа - лыжня- лыжнiк - лыжны
Лыжка - лыжачнiк (ложкарь) - лыжачны
Кветка - кветкавы - кветнiк - квяточны
Рука - ручны - рукапiс - ручнiк - рукапашны - ручка.
Первое слово в третий столбик второе Слово в Первый столбик третье слово в первый столбик
Прости только вот это
Двайнiком свайго непасрэднага начальнiка, яго верным слугою i надзейным памочнiкам з'яўляецца
пiсар Пiсулькiн.
Ён, як i Кручкоў, займаецца хабарнiцтвам. З вялiкiм задавальненнем пiсар прызнаецца: "Харашо быць пiсьмавадзiцелем у разумнага чалавека, маляваныя госцiкi (грошы) самi ў карман лезуць, не нада i рук выцягваць".
В. Дунiн-Марцiнкевiч у вобразах станавога прыстава Кручкова i яго памочнiка Пiсулькiна па-мастацку дасканала i знiшчальна выкрыў царскае чыноўнiцтва Расii (асноўную палiтычную апору расiйскага самадзяржаўя) , для якога характэрнымi былi хцiвасць, хабарнiцтва, грубасць, свавольства, невуцтва, п'янства.
Напэўна, па гэтай прычынё ў 1890 г. вiленскi губернатар рашуча запратэставаў супраць друкавання камедыi. I толькi ў 1918 г. выдатны твор В. Дунiна-Марцiнкевiча ўбачыў свет.
Шмат гадоў таму Нарач была акружаная густым лесам. Быў маленькі домік там. У гэтым доме жыла дачка лесніка. Яе клікалі Нара. Яна была вельмі прыгожая. Многія людзі хацелі ажаніцца на ёй. Але дзяўчына не хоча ажаніцца на іх, таму што яна кахала іншы хлопчык. Аднойчы хлопчык прадставіў люстэрка да яе, які распавёў пра будучыню. Дзяўчына паглядзела ў люстэрка і ўбачыў чайку і возера.
Адзін багаты чалавек закахаўся ў Наре і загадаў, каб скрасці яе. Нара была зачыненая, але яе хлопчык вырашыў выратаваць яе. Уначы ён узяў яе, але ахоўнік пайшоў за імі. коні Нара стаміліся. Хлопчык сказаў, каб вярнуцца дадому. Яна пайшла, але не бачыў хлопчыка і пачаў плакаць. Яна паглядзела ў люстэрка і ўбачыў, што хлопчык мёртвы. Люстэрка было разбіта і Нара стала чайка. І зараз яна ляціць над Нарач.