Двайнiком свайго непасрэднага начальнiка, яго верным слугою i надзейным памочнiкам з'яўляецца
пiсар Пiсулькiн.
Ён, як i Кручкоў, займаецца хабарнiцтвам. З вялiкiм задавальненнем пiсар прызнаецца: "Харашо быць пiсьмавадзiцелем у разумнага чалавека, маляваныя госцiкi (грошы) самi ў карман лезуць, не нада i рук выцягваць".
В. Дунiн-Марцiнкевiч у вобразах станавога прыстава Кручкова i яго памочнiка Пiсулькiна па-мастацку дасканала i знiшчальна выкрыў царскае чыноўнiцтва Расii (асноўную палiтычную апору расiйскага самадзяржаўя) , для якога характэрнымi былi хцiвасць, хабарнiцтва, грубасць, свавольства, невуцтва, п'янства.
<span>Напэўна, па гэтай прычынё ў 1890 г. вiленскi губернатар рашуча запратэставаў супраць друкавання камедыi. I толькi ў 1918 г. выдатны твор В. Дунiна-Марцiнкевiча ўбачыў свет.</span>
Н., В. сорак сто
Р. , Д., Т., М. сарака ста
Сказы с дзеепрыслоўнымі зваротамі
1. Я сачыў за дзяўчынамі, разважаючы пра нешта свае.
2. Ганна, малюючы нешта, дзелавіта глянула на мяне.
3. Шукаючы некую паперку, Васіль не адказаў мне на пытанне.
4. Запытаўшыся ў настаўніцы, я напісаў увесь сказ.
5. Маці прыгатавала ежу, нешта спяваючы сабе пад нос.
Сказы с дзеепрыметнікавымі зваротамі
1. Бацька трымаў у руках малюнак, акуратна згорнуты дачкою.
2. Сказ, напісаны на дошцы, спачатку я не зразумеў.
3. Цікава было сачыць за Пецем, падманутым сваім сябрам.
4. Матчына сэрца, разбітае сынам, не можа хаваць свае слёзы.
5. Слова, сказанае ў гневе, можа пакрыўдзіць любога чалавека.
Свецiн падарунак
І вось Свеце дванаццаць гадоў. Дзень прайшоў на ўра. З самай раніцы Свеце падарылі родныя падарылі падарункі. Мама падарыла кнігу Робін Гуд. Тата фарбы і палатно. Бабуля французскі шалік. Дзядуля прыгожы касцюм у школу. Пры гэтым цеплым лiстападаýскiм днём было вельмі весела. Пасля школы Імянінніца чакала сяброў і бацькоў. Яна выйшла на вуліцу пагуляць у класікі. Але раптам дзяўчынка пачула мяўканне. Паглядзела на дрэве і вось ... Маленькі кацяня глядзеў прама ў душы. Ён быў рябистый з вялікім белай плямай на грудкі. Лапкі гэтак жа былі белыя. Дрэва было ня высока, але Сьвета была маленькага росту і не даставаў. Яна прасіла дапамогу ў дарослых і суседзяў: - Цётка Фера дапамажыце! Надзея Дмитревна, вы можаце дастаць котёнка ?! Кірыл Станіслававіч, шаноўны, вам рукой дастаць! Людміла Пракопаўна і Раман Рамановіч пачакайце! Сябры пачалі збірацца, але ніхто таксама дапамагчы не мог. І толькі калі прыйшоў тата, дапамог. Ён спакойным крокам прынёс лесвицу і дастаý. Усё дзикавалися и дзякавали Свету и Бацьку. З таго часу Эрык, стаць з Светай.Гэта стало для Светы галоуным падарункам!
Вроде все...
