Складзiце невялiкае апавяданне, ужываючы наступныя словазлучэннi:
цеплы лicтападаускi дзень, гулялi y класiki, цiхае мяуканне, зiрнула на дрэва, маленькае кацяня, сабралiся дзецi, Света паклiкала бацьку, узяу лесвiцу, зняу з дрэва, дзякавалi Свеце i яе бацьку.
І вось Свеце дванаццаць гадоў. Дзень прайшоў на ўра. З самай раніцы Свеце падарылі родныя падарылі падарункі. Мама падарыла кнігу Робін Гуд. Тата фарбы і палатно. Бабуля французскі шалік. Дзядуля прыгожы касцюм у школу. Пры гэтым цеплым лiстападаýскiм днём было вельмі весела. Пасля школы Імянінніца чакала сяброў і бацькоў. Яна выйшла на вуліцу пагуляць у класікі. Але раптам дзяўчынка пачула мяўканне. Паглядзела на дрэве і вось ... Маленькі кацяня глядзеў прама ў душы. Ён быў рябистый з вялікім белай плямай на грудкі. Лапкі гэтак жа былі белыя. Дрэва было ня высока, але Сьвета была маленькага росту і не даставаў. Яна прасіла дапамогу ў дарослых і суседзяў: - Цётка Фера дапамажыце! Надзея Дмитревна, вы можаце дастаць котёнка ?! Кірыл Станіслававіч, шаноўны, вам рукой дастаць! Людміла Пракопаўна і Раман Рамановіч пачакайце! Сябры пачалі збірацца, але ніхто таксама дапамагчы не мог. І толькі калі прыйшоў тата, дапамог. Ён спакойным крокам прынёс лесвицу і дастаý. Усё дзикавалися и дзякавали Свету и Бацьку. З таго часу Эрык, стаць з Светай.Гэта стало для Светы галоуным падарункам!
<span>Надоуга пасвятлела шэрае снежаньскае неба. Усталявалися цёплыя сонечныя дзяньки. Згинули маразы. Са стрэх закапали буйныя кропли. У лесе з'явилися праталины. На пнях дружными сямейками вырасли апеньки.