"Зимовы дзень"
Добра, калі дзень зімой ясны і сонечны. Прачынаешся раніцай, а сонца б'е ў акно скрозь казачныя ледзяныя ўзоры на шкле. Па блакітным небе плывуць белыя воблачкі, як летам. Ды толькі зімовае сонца вісіць у вышыні і абсалютна не грэе. І неба не такая блакітнае, як улетку, а нашмат бялейшы.
Звычайна ў такі ясны зімовы дзень на вуліцы паскрыпвае дужы марозік. Выходзіш на вуліцу, каб ісці ў школу, ахінуўшыся па самы нос. Вакол усё бела-бела, проста вочы слепіць! Якраз апранаць чорныя акуляры!
З малых,за двума, засцярога,адкликаюцца,не ад красных,на добрае,навучышся,заедзеш,за золата.
Аднойчы, кали я яшчэ быу маленьким, тата падарыу мне кацяня. Ён быу шэраньки и вельми пухнаты. Ен адразу ж спадабауся мне. Я дау яму простую мянушку - Пушок. Прайшло шмат гадоу, и вось ужо Пушок вырас. Ен стау вялікім, але застауся такім жа пухнатым. Ен крыху нязграбны, таму у мяне з им адбылося шмат смешных гисторый.<em> (Дальше придумай какую-нить историю смешную про кота, так чтобы тупо побпольше написть, можно перевести какой-нить анекдот на бел мову и написать. ИМХО должно получиться норм)</em>. Кольки б разоу мой хатни гадаванец не рабиу розных спрау, пасля яких тата мяне лаяу, я усё роуня яго вельми люблю. и николи не забываю цудоуны выраз: "Мы у адказе за тых каго прыручыли"
