<span>Дудараў Аляксей, нарадзіўся 06.06.1950 г. у вёсцы Кляны Дубровенскага раёна Віцебскай вобласці ў сялянскай сям'і.</span>У 1968 г. скончыў Наваполацкую прафесійна-тэхнічную навучальню нафтавікоў. Працаваў слесарам на Полацкім нафтаперапрацоўчым заводзе. Служыў у Савецкай Арміі (1968-1970), зноў працаваў на нафтаперапрацоўчым заводзе (1970-1972). У 1976 г. скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут. Быў акцёрам, загадчыкам літаратурнай часткі Беларускага рэспубліканскага тэатра юнага гледача (1976-1979). У 1979-1983 гг. сябра сцэнарна-рэдакцыйнай калегіі «Тэлефільма» (Менск). Сакратар Саюза тэатральных дзеячаў БССР (з 1987). Сябра Беларускага ПЭН-цэнтра з 1989 г. Сябра СП СССР з 1979 г.Узнагароджаны ордэнам «Знак Пашаны» і медалём.У друку выступае з 1973 г. Выдаў зборнік апавяданняў «Святая птушка» (1979), казку для дзяцей «Сінявочка» (1981). Найбольш вядомы як драматург і кінадраматург. Па яго сцэнарыях пастаўлены кароткаметражныя фільмы «Кола» (1977), «Дэбют» (1978), «Буслянё» (1980) і мастацкія - «Суседзі» (1979), «Купальская ноч» (1982), «Белыя росы» (1984), «Восеньскія сны» (1986). Аўтар п'ес «Выбар» (пастаўлена ў 1979), «Парог» (пастаўлена ў 1981), «Апошні ўзлёт» (пастаўлена ў 1982), «Вечар» (пастаўлена ў 1983), «Радавыя» (пастаўлена ў 1984), «Злом» (пастаўлена ў 1988), «Вежа» (з У.Някляевым, пастаўлена ў 1990). Інсцэніраваў раманы М.Астроўскага «Як гартавалася сталь» (пастаўлена ў 1980) і М.Булгакава «Майстар і Маргарыта» (пастаўлена ў 1987). У 1987 г. выйшаў зборнік п'ес «Дыялог».Лаўрэат прэмій Ленінскага камсамола Беларусі (1982) за зборнік апавяданняў «Святая птушка» і п'есу «Выбар», Ленінскага камсамола (1984) за творы апошніх год, Дзяржаўнай прэміі СССР (1985) за спектакль «Радавыя».<span>
</span>
Странник сам странствует по своему желанию а изгнанник тот кого выгнали изгнали не по своему желанию
Колдун - человек творящий что -то не понятное окружающим
В Левше - патриотизм, так как работать в Англии он не захотел, большое умение (подковал блоху) , крайняя бедность.
<span>В Железной дороге - желание работать на благо Родины, опять же крайняя бедность, и возможность выносить всё, что принесёт судьба</span>
В 1-ом томе было что дубровский скрылся по именем учителя Дефоржем и убил зверя заставив порозить Машу и Кирила Петровича и он стал учителем по французскому Саше братику Маше А во 2-ом томе Дубровский признался Маше в любви и признался что он не Дефорж а Дубровский сын Андрея Гавриловича Дубровского . И еще Кирила Петрович Троекуров решает поженить машу за старого Верейского: На следующее лето в своё поместье Арбатов расположенно в 30 верстах от Покровского возвращается из чужих краев князь-Верейский. Он наносит везти Траекурову и Маша порожает его соей красотой Затем князь Верейский решает жениться на Маше но Маша не хочет это ......... Извени до конца я немногую!!