Я разумею гэта так.Бо увозьмем ,напрыклад, салдата.Ен можа забіваць, яго гэтаму вучаць, але ен не павінны гэта рабіць не у выпадку абароны.
<span>Але можна разумець і інакш. Усе людзі могуць нешта адрамантаваць або згатаваць ежу.Гэта людскія штодзённасці.Але у кожнага чалавека свой лес і свая прафесія.Ен не павінен займацца усім, што только можна, ен займаецца тым, к чаму ляжіць яго сэрца.І ен проста займаецца своей асабістай прафесіяй.І не трэба хватацца за астатнія.</span>
Васіль Быкаў "Велікоднае яйка"
<span>1. Ганка за шкапам яшчэ спала з малымі дзяўчынкамі, а ён спрытна, аднаруч, накінуў на сябе ватоўку і, не мыючыся, выскачыў на зарослы дзядоўнікам ды крапівой падворак.
</span>2. <span>Хаця ні імшы, ні ўсяночнай тут даўно не было — ад царквы ў мястэчку застаўся хіба аброслы крапівой падмурак; як у трыццаць трэцім сцягнулі крыжы, так і развалілася царква.
3. </span><span>Наперадзе за Тарасавым парканам мільганула і знікла абвязаная цёплай хусткай галава ўдавы Пятрухі — мабыць, кінулася куды хавацца.
4. </span><span>Ужо тыя ў такі дзень былі дома і, не зважаючы на крыкі і стрэлы на вуліцы, увішна маліліся ў прыбранай рушнікамі покуці перад дужа шаноўным абразом святой Марыі — страчалі Вялікадне.
5. </span><span>Іхні атрад разбілі, і карнікі ўсчалі паляванне на партызан, шукалі з сабакамі ў пушчы, лясах і пералесках, у пакінутых жыхарамі вёсках, адрынах, на таках.
6. </span><span>Пастроеныя ў калону па тры жанчыны ледзьве брылі па не надта ўтаптанай, добра прысыпанай снегам дарозе.
7. </span><span>Над бязмежнай снегавой прасторай, ахінутай шэрым сутоннем, вісела светлая палярная ноч.</span>
Добрае слова i кошке прыемна.
Добрае слова, нiбы дождж у засуху
На маю думку сапраўдная прыгажосць чалавека крыецца ў яго душы. Бо па выгляду чалавек можа быць і прыгожы, але як пачнеш з ім гаварыць раскрываецца чалавечая душа. Сапраўдная прыгажосць чалавека пазнаецца і ў няшчасці, добры чалавек ніколі не адвернецца ад таго, у каго гора!
<span><span>тып маўлення
апісанне
зачын
асноўная частка
</span></span>