<span><span>Большасць
герояў камедыі можна падзяліць на станоўчых і адмоўных. Але ёсць і такія
персанажы, якіх нельга аднесці ні да першых, ні да другіх. </span>
<span>Адмоўнымі
ў п'есе з'яўляюцца вобразы Аляксандра Пятровіча Гарлахвацкага, Зёлкіна і яго
жонкі. </span>
Гарлахвацкі
— дырэктар інстытута геалогіі. Пасаду дырэктара інстытута ён займае не за свае
навуковыя дасягненні, а па пратэкцыі таварышаў. На самай справе ў сваёй
прафесіі ён нічога не разумеў. Гарлахвацкі — вельмі небяспечны чалавек, бо выдае
сябе не за таго, кім з'яўляецца на самай справе. Ён вельмі хітры і вынаходлівы.
З рознымі людзьмі паводзіць сябе па-рознаму. Палахлівага — прыпужае, а з
даверлівымі — прыкідваецца шчырым сябрам. Але ў <span>рэшце рэшт усе ўбачылі, што
за чалавек Гарлахвацкі, які ён невук. </span>
Зёлкін
— малодшы навуковы супрацоўнік. Гэта сапраўдны падхалім. <span>Наколькі
ён тупы ў навуцы, настолькі багатая яго фантазія ў выдумванні плётак. Такія
разуменні, як дружба, давер між людзьмі, Зёлкіну не даступны. Ён умее бачыць у
людзях толькі адмоўнае. </span>
<span>Станоўчымі
вобразамі ў камедыі з'яўляюцца Чарнавус, Вера і Левановіч. </span>
<span>Чарнавус
— прафесар інстытута геалогіі. Аўтар з сімпатыяй малюе гэтага вучонага. Шчыра
спачувае яму, даведаўшыся пра непрыемнасці, якія наваліліся на беднага
прафесара. Вось гэта справядлівасць і сумленнасць часам перашкаджаюць вучонаму
бачыць з'явы ў сапраўдным святле. Яго вельмі любяць калегі. Ён увесь час
адчувае іх маральную падтрымку. Калі што-небудзь не ладзіцца, ён непакоіцца,
каб з-за яго не было непрыемнасцяў у калег. Інтарэсы навукі для Аляксандра
Пятровіча даражэй за ўсё. Без навукі ён не ўяўляе свайго жыцця. </span>
Вера —
правая рука Чарнавуса, малодшы навуковы супрацоўнік. Яна чалавек прынцыповы,
мяркуе аб людзях не па чутках, а па іх учынках. У цяжкія хвіліны яна стараецца
падтрымаць Чарнавуса і дапамагчы яму. Сваей энергічнасцю, адкрытасцю натуры
Вера выклікае сімпатыі чытачоў<span>. </span>
Левановіч
— сакратар парткома. Ён — сумленны і прынцыповы камуніст. Левановіч умее
выслухаць чалавека, паверыць яму і дапамагчы калі трэба. </span>
Туляга — навуковы супрацоўнік. Страх з'яўляецца галоўнай перашкодай да мэты на працягу ўсяго жыцця. Але ён змог пераадолець самога сябе і
расказачь аб усім Левановічу. Такія людзі, як Туляга, вельмі небяспечныя, бо
яны жывуць пад уплывам каго-небудзь. Калі такі чалавек будзе браць прыклад з
дрэннага чалавека, то і сам стане дрэнным. Туляга пакутуе ад сваей палахлівасці, прызнаецца, што праз г<span>эту рысу характару не паважае самога сябе. </span><span>
</span>
<span>1.Каков смысл эпизода встречи девочки с лосем? 2. Из-за чего Настя "незаметно сошла с набитой тропы"? 3. Почему лось "видит" Настю, а не Настя лося? Почему автор говорит о ней: "прежняя Золотая Курочка"? 4. Почему именно в этот момент Настя по воле автора увидела Травку? 5.В чем заключается важнейший смысл "правды" жизни?</span>
Я думаю Евгений Онегин по настоящему полюбил Татьяну,потому что автор с такими чувствами описывает их.
Потому что он был без ласски.А когда его взяли к себе он стал лучше
Что для меня означает День победы?
Думаю, для всех нас День Победы - великий день. В этот день мы вспоминаем о страшной войне с фашистской Германией, которая закончилась в 1945 году. Мы чествуем тех, кто победил в войне с нацизмом и вспоминаем миллионы тех, кто не вернулись с полей сражений.
Каждая семья тогда потеряла кого-то из родных и близких. В этой ужасной войне погибли миллионы людей. Даже те, кто не воевал, вносили свой вклад в Великую победу: все, кто мог, включая подростков, работали по 12 часов в сутки, чтобы отправлять на фронт боеприпасы. В моей семье погибли оба прадедушки, а прабабушка была ранена - она была медсестрой. Поэтому в нашей сесье всегда праздновали День Победы.
К сожалению, ветеранов, которые могли бы нам рассказать о той войне, становится все меньше и меньше. Великая Отечественная война закончилась больше семидесяти лет назад, так что тем, кто в то время был совсем молодым, теперь за девяносто. Но мы никогда не забудем того подвига, который они совершили.