А)письма,знаходзицца,адзин,пакольки,тольки. б) письмо,пакольки. в)неабходна, тэкст(гук э); што,лёгка(гук о)
Апавядальны,няклiчны,просты .днi-дзейнiк,сталi -выказнiк.Днi-наз.,сталi -дзеясл.карацей-прыслоуе,а -злучнiк,ночы-наз.даужэй-прысл.халадней-прысл .
Кожны чалавек – гэта цэлы свет (К. Чорны). Чалавек – заўсѐды бог. Але тады, калі ѐн падобны толькі на самога сябе (Я. Скрыган). Не шукай на свеце нейкую падкову, /Што прыносіць шчасце і знішчае злосць. / Не чакай ад неба цудаў і спакою, / Ведай: / На Зямлі ты – гаспадар, не госць (П. Пруднікаў). Вада і агонь, якія пярэчаць адно аднаму, мірацца на чалавеку: і вада ачышчае яго, і агонь таксама (А. Разанаў). Калі нараджаецца чалавек, нічога ў свеце не памірае ўзамен (Г. Марчук). Кожны чалавек носіць у сабе храм. Штодзень, з году ў год. Толькі ў адных ѐн маўчыць, а ў другіх звоніць на ўсе свае званы. Але ѐсць яшчэ і трэція: званы раздзіраюць такому душу, аднак ніхто гэтага звону не чуе – чалавек не выпускае яго з сябе. Апошнія паміраюць першымі – раней за ўсіх. Ад карозіі храма, які яны носяць у сабе. А раўнадушныя сцвярджаюць – ад разрыву сэрца (Я. Сіпакоў)
<span>Выпиши какое понравится, там где такой знак / это четверостишие</span>
Героі аповесці «Жураўліны крык» пры ўсёй разнастайнасці сваіх характараў падобныя ў галоўным. Усе яны змагаюцца да канца, сваёй крывёю, сваім жыццём забяспечваючы арганізаваны адыход батальёна. Праз іх трагічны лёс вельмі пераканаўча паказваецца трагедыя першых ваенных гадоў і рэалістычна раскрываецца някідкае ў знешніх сваіх праявах мужнасць салдат, якія ў канчатковым выніку далі магчымасць нашу перамогу.