Ва-сі-лёк
в [в] - зычны, санорны, цвёрды, няпарны
а <span>[а]- галосны, ненацискны
с </span><span>[с'] - зычны, шумны, глухі, мяккі, парны
і </span><span>[і] - галосны, ненаціскны
л </span><span>[л'] - зычны, санорны, мяккі, няпарны
ё </span><span>[о] - галосны, націскны
к </span><span>[к] - зычны, шумны, глухі, цверды, парны
_____
7 л. 7 г
надрор'е
н </span>[н] <span>- зычны, санорны, цвёрды, няпарны
</span>а <span>[а] - галосны, ненаціскны
</span>д <span>[д] - зычны, шумны, звонкі, цверды, парны
</span>в [в] -зычны, санорны, цверды, няпарны
о [о] - гал., націскны
р [р] - зычны, санорны, зацвярдзелы, няпарны
[й'] - зычны, санорны, мяккі, няпарны
е∠ <span>[э] - гал, ненаціскны
</span>______
7л. 8 г.
вя-чэр-ні
в [в'] - зычня, санорны, мяккі, няпарня
я - [а] - гал, ненаціскны
ч - [ч] - зычны, шумны, глухі, шыпячы, зацвярдзелы, няпарны
э - [э] гал, націскны
р - [р] - зычны, санорны, зацвярдзелы, няпарны
н [н'] - зычны, санорны, мяккі, няпарны
і <span>[і] - гал, ненаціскны
</span>_______
7 л . 7 г.
Зіма амаль заўсёды прыходзіць раптоўна. Ціха і ўрачыста. Усё ў прыродзе замірае ў прадчуванні яе прыходу. Зямля, растузаная восеньскімі халоднымі дажджамі, начамі замярзае ледзяной скарынкай, ператвараючыся ў суцэльную непраходную золь. І здаецца, што цяжкім чорным хмарам канца не будзе, і ніколі ўжо не адступіць глейкая шэрая моразь. Але нешта мяняецца, становіцца яшчэ больш цямнее, паветра згушчаецца наэлектрызаваным прадчуваннем. Вось менавіта тады, калі напружанне дасягае невядомай мяжы, прыходзіць зіма. Замест дажджавых кропель свінцовыя хмары пачынаюць губляць снег. Спачатку рэдкія, нясмелыя сняжынкі ласкава кладуцца на зямлю. Паступова сняжынак становіцца больш, ім становіцца цесна, яны зліпаюцца ў шматкі, а хмары, моўчкі, з надзелены спяшаюцца абсыпацца на зямлю снегам. Зямля хутка пакрываецца тоўстай пухнатай коўдрай. Усе тоне ў белізне — і зямля, і неба. І, здаецца, што прырода уздыхае з палёгкай — зіма прыйшла ! І здараецца цуд ! Празь дзірку ў схуднелай хмары прарываецца сонечны прамень! Яркі, магутны, пераможна-радасны! І ўсё выбухае мірыядамі іскрыстых
Там пра адну жанчыну,якая адправила свайго сына на вайну. Шли гады ,а ен усе не вяртался. Вырашыла я пайсти яму насустрач. Ишла цераз лес и убачыла брацкую магилку. Далей яна не магла ийци таму, што у ей балели ноги. Засталася яна ухаживать за гэтай магилай.
Ну вообще лучше прочитай
