Як сустракаць гасцей
Для стварэння ў гасцей добрага настрою, трэба ветліва і ветліва сустрэць іх.
Запрашаючы гасцей на сняданак, абед, вячэра ці чай, варта дамовіцца за некалькі дзён, каб госці загадзя маглі падрыхтавацца да сустрэчы.
Калі па якім то прычынах адзін з запрошаных не можа прыйсці, ён абавязаны паведаміць пра гэта гаспадароў загадзя. Пры гэтым ён зусім не абавязаны падрабязна тлумачыцца, а гаспадарам лепш не высвятляць з настойлівасцю прычыну адмовы.
Прыходзіць у госці трэба сапраўды ў паказаны час, у лепш раней на 5-10 мін. Спазненне ва ўсе часы лічылася дурным тонам. І ўжо зусім непрыстойна, калі спазняецца сам гаспадар.
Спазняўся госця можна чакаць не больш за 10 хвілін і запрашаць ўсіх да стала.
Калі госці ўжо сядзяць за сталом, спазніўся павінен падысці да гаспадароў і папрасіць прабачэння. Гаспадары пры гэтым не ўстаюць са сваіх месцаў і не высвятляюць прычыну затрымкі госця.
Сустракаюць гасцей, як правіла, гаспадар з гаспадыняй або адзін з іх.
Калі ў госці прыходзяць муж з жонкай, то першай вітаецца з гаспадарамі жонка. Калі запрошана шмат гасцей, не абавязкова знаёміць усіх адзін з адным: дастаткова прадставіць усім які ўвайшоў, назваўшы яго імя, імя па бацьку і прозвішча. Можна згадаць пры гэтым "мая сястра", "мая сяброўка".
У сваю чаргу зноў прыйшоў не абавязкова вітацца з кожным за руку. Дастаткова зрабіць усім агульны ківок галавой.
Калі гасцей сабралася ўжо больш за палову, можна прапанаваць ім астуджаныя сокі. У гэты час госці могуць у больш свабоднай абстаноўцы пагутарыць, бліжэй пазнаёміцца адзін з адным.
Пры знаёмстве першымі працягваем руку женщина.Если ж яна не працягне рукі, не трэба прымушаць яе да гэтага.
Чакаючы запрашэння да стала, мужчыны, за выключэннем пажылых, як правіла, стаяць, а жанчыны могуць сядзець.
Калі збяруцца ўсе госці, гаспадыня ці гаспадар запрашае іх да стала.
На цэнтральнай плошчы нашага горада ўстанавілі абеліск у гонар воінаў Савецкай Арміі, што загінулі падчас Вялікай Айчыннай вайны.
Кожны дзень да гэтага абеліска жыхары горада прыносяць мноства кветак.
Может быть, вы имели ввиду слово "сдаться" ? Тогда это первое спряжение, так как слово оканчивается на "ать".
Ответ:
Яна стаяла перад імі, і сонца асвятляла яе прыгожую постаць. Такі талент- і такая ракавая памылка! .... А людзі між тым выйшлі з лесу і стаялі ля запрэжак. Шапка зляцела ў таго з галавы і сам ён захістаўся і паляцеў потырч носам на гэты пень. На свеце ўсякага жыцця даволі і чалавечае долі шмат. Перад вечарам пабыў спорны дождж і цяпер пад нагамі адчувалася сырасць. Чаму ты не паверыў мне і нават чаму ты пытаў гэта? Секунды — і павекі хворай цяжка апускаюцца. Дзесьці песня лунае, і не музыкай лесавою поўняцца вокны светлых хат над ракою.
Объяснение:
Іван Пшанічны - сын суровага заможнага селяніна, кулака. Вучыўся ў сямігодкі і жыў у дзядзькі. Адзіны, хто злараднічаў, калі пачалася вайна.