<span>Буква ё в белорусском языке пишется только под ударением.</span>их слогах перед ударением и после ударения сохраняется буква е: зелень – зялёны, зеляніна, свет – святлейшы, светлаваты.
<span>В первом предударном слоге е сохраняется и не переходит в я:
</span>
<span>е,ё пад націскайм а я не пад націскм</span>
<span>
</span>
Носiць, збор, грэх, зоры, крывавы.
Многія людзі не любяць восень, лічаць яе сумнай. Магчыма, гэта так і ёсць: шэрае неба, працяглыя дажджы, абрыдлы холад...
Але мне здаецца, што восень мае сваю прыгажосць. Мне падабаецца, што ўвосень нельга здагадацца, якое надвор'е будзе заўтра: сонца ці дождж. Я сам такі ж непрадказальны і люблю, калі ў жыцці ёсць месца сюрпрызу.
Мне падабаюцца сонечныя восеньскія дні. У такія дні рознакаляровае лісце на дрэвах быццам зіхаціць. Восеньскае сонца здаецца нават ярчэйшым за летняе, магчыма, таму, што ўвосень часцей, чым летам, ідзе дождж. Шкада, што такое сонца свеціць, ды не грэе.
Мне таксама падабаецца не вельмі моцны дождж, але толькі калі на вуліцы не занадта холадна. Часам я нават знарок не бяру пасарон, каб пагуляць пад каплямі дажджу. Але ў халоднае надвор'е так рабіць няможна, бо існуе небяспека захварэць. А хварэць я не люблю.
І галоўнае, чаму я люблю восень, асабліва верасень, - гэта тое, што пачынае расці шмат грыбоў. Збіраць грыбы - мой любімы від адпачынку. Я заядлы грыбнік, як і мае бацькі. Каб была магчымасць, я не выходзіў бы з лесу. Таму верасень - мой любімы асенні месяц, а восень - мая любімая пара году. І я ніколі не пагаджуся з меркаваннем, што восень - сумная, маркотная, нудлівая пара. Проста людзі не ўмеюць заўважаць тыя нямногія радасці, якія даруе нам восень - цудоўная, на мой погляд, пара.
Гусляр у паэме падаецца, як асаблівая, незвычайная асоба, моцнага характару, адкрытай душой. Аўтар надзяляе яго наступнымі рысамі:
Таленавітасць:
“Акалічны народ гуслі знаў гусляра;
Песня-дума за сэрца хапала”
Пачуццё годнасці:
Вось настроіў, навёў тон у струнах як след,
Не зірнуўшы на гулі ні разу...
Свабодалюбства:
“Бачыш, княжа, загоны, лясы, сенажаць, —
Ім пакорны я толькі с гуслямі”
непадкупнасць:
Скурганіў бы душу чырвонцам тваім я...,
Мужнасць:
“Гуслям, княжа, не пішуць законаў”
любоў да свайго народа:
Глянь ты, слаўны ўладар, на палеткі свае:
Сарачні там сох бачыш, як блудзе;
А ці чуў ты, аб чым там араты пяе,
Дзе і як жывуць гэтыя людзі?
Самаахвярнасць:
Ну што, княжа, пара даць за песню мне дар!
Напиши Сочинение какой то класс на тему и все найдёшь