<span><span>Помнік Максіму Багдановічу, усталяваны ў скверы
перад тэатрам оперы і балета, недалёка ад месца, у якім нарадзіўся і
жыў паэт. Ён адкрыты дванаццатага снежня тысяча дзевяцьсот восемдзесят
першага года, у дзень дзевяностагоддзя дня нараджэння Багдановіча.
Бронзавая статуя паэта, вышынёй больш за чатыры з паловай метраў,
усталяваная на вузкім, каля паўметра, пастаменце з чырвонага граніту.
Паэт адлюстраваны са скрыжаванымі на грудзях рукамі. У правай руцэ букет
васількоў - кветак, апетых у яго паэзіі. У ракурсе фігуры, задуменни,
скіраваным поглядзе, выражаны душэўны парыў, сыноўняя любоў да роднай
беларускай зямлі. Помнік удала звязаны з навакольным ландшафтам,
арганічна ўвайшоў у ансамбль вуліцы Янкі Купалы, на якую ён арыентаваны.</span></span>
<span>Аджывае чалавек сваё жыццё, аднойчы прыходзіць яго вечар, старасць, той час, калі чалавек закончыць сваё зямное існаванне. Але ёсць нешта вечнае: любоў, разуменне ўласнага прызначэння на зямлі. Гаворачы словамі аўтара: «Жыццё — выпрабаванне чалавека на чалавечнасць. I ўвечары павінна свяціць сонца» . (Жыць сумленна, спагадліва, чэсна, бо тое няправеднае, што было ў маладосці, балюча адгукнецца ў старасці. Вечар чалавечага жыцця будзе спакойным, калі ты жыў з дабром, згодай, з любоўю ў сэрцы; калі побач з табой будуць твае дзеці, унукі, якія ніколі не забудуць «смачную ваду свайго дзяцінства </span>
<span>назоўнік, прыметнік, дзеяслоў, займеннік, прыслоўе, лічэбнік,дзеепрыметник, дзеепрыслоуе</span>
Дом - дамы, горад - гарады, рака - рэкi, мёд - мядовы, лес - лясны.