Здаецца, колькі ёсць сяброў..
На пальцах iх не пералічыш
Мы их шануем, беражэм любоу,
Заўсёды прыйдзем, як яны паклічуць.
З дзяцінства дружым, з школьнага парога,
Усё такия близкия, радныя,
И тольки у горы и бядзе мы пазнаем,
Дзе сапраўдны сябар,
А дзе проста так.. Чужыя.
У смутку и тузе шукаем дапамоги,
З надзеяй набираем нумар тэлефона,
Усим тым, кали яшчэ у дзяцінстве,
Ишли так весела са школы мы дадому,
И атрымаецца, што вось адзин з ста
Усих тых сяброу, яких личыли,
Далонь нам працягнуу дабра,
А дзе падзеліся з ким так дружыли?
Сапраўдны сябар - у бядзе,
Сапраўдны сябар - у добрай радзе,
Сапраўдны сябар хутка прыбяжыць, прыйдзе,
Няхай такия будуць у кожнай хаце!
Падпісвае (прыстаўка - пад, корань - піс, суфікс - ва, канчатак - е)
падземны (прыстаўка - пад, корань - зем, суфікс - н, канчатак - ы)
Зялён<u>ага</u> дачн<u>ага</u> домік<u>а</u>, бел<u>ага</u> цвет<u>у</u>, прыгож<u>ай</u> вішн<u>і</u>, нов<u>ага</u> ўбор<u>у</u>, барвов<u>ай</u> спел<u>ай</u> ягад<u>ы</u>, добр<u>ага</u> дажджав<u>ога</u> напо<u>ю</u>