Снег засыпаў палі.Дзяніс паклаў у рукзак патрэбныя рэчы.Мама зачыніла дзверы.
Палі-канчатак і, В.склон, рэчы-канчатак ы, В.склон, дзверы-канчатак ы, В.склон.
Астатнія словы:
Палі-Н.склон, рэчы-Н.склон, дзверы-Н.склон.
назоўнікі назоўнага склона- гэта словы, якія з`яўляюцца галоўным членам сказа.
На лузе идзе(выказник) свае жыццё(дзейник). Некуды спяшаецца (выказник) вусаты жук (дзейник). Уверх па сцяблинцы паузе (выказник)божая кароука (дзейник). Нястомна працуюць (выказник) мурашки (дзейник).
На лузе - м.р., адз. лик
Жыццё - н.р., адз.лик
Жук - м.р., адз, лик
Па сцяблинцы - ж.р., адз. лик
Кароука - ж.р., адз. лик
Мурашки - ж.р., множн. лик
Лес-леса, усход-усходить, луга, сад-сады
Каб мы помнили и цанили , як за Нас и за мирнае неба наши дзяды и прадзеды памирали.
Націск — выдзяленне аднаго са складоў слова з дапамогай гукавых сродкаў — вышыні, пра-цягласці. У выніку слова набывае адметнае фа-нетычнае аблічча. Ярка гэта выяўляюць прыкла-ды, калі еловы адрознівае толькі націск: марыць (аб ежы) — марыць (голадам). Націск адыгрывае важную ролю ў стварэнні агуль-нага рытмічнага малюнка маўлення, які розны ў розных мовах. Нават маленькую фразу У адрозненне ад моў, дзе націск «прымацаваны» да пэўнага склада у беларускай мове слоўны націск разнамесны (ці свабодны), г. зн. ён можа быць на першым ці другім, трэцім і г. д. складзе: гдрад, жыццё, дарог'і, замацаваны. Гэтая асаблівасць націску дазва-ляе адрозніваць розныя словы (або формы аднаго і таго ж слова), якія складаюцца з аднолькавых гукаў: каса — каса, атлас — атлас, памяць — памяць, сў-шыць — сушыць, травы — травы.