Летам я адпачываў у бабулі. Яна жыве недалёка ад Мінска, але вёска знаходзіцца сярод сапраўднага леса. Раніца для мяне заўсёды пачыналася поздна, сонейка заўсёды стаяла вельмі высока. Бабуля паспявала зрабіць шмат спраў, пакуль я ўстану. Калі я збіраўся снедаць, бабулю чакаў абед. Але яна ніколі не злавалася. Я заўсёды з задавальненнем ёй дапамагаў у розных справах: то на агародзе што-небудзь зраблю, то з лесу ягад прынясу. А яшчэ ноччу я хадзіў на рыбалку. Кашу вечарам звару, матылёў розных назбіраю, вуды вазьму, бабуля мне з сабой смачна есці дае, і я іду на раку. Крыху страшна, камары кусаюць, але вельмі цікава і прыгожа. Паступова прывыкаю да наваколля і праз некаторы час адчуваю асалоду. Чакаю. Амаль засыпаю. Пільную. Ёсць! Шчупак! Бягу да хаты! Лямант падняў на ўсю вёску. Людзі думалі, што нейкі ваўкалак з лесу нясецца., вёдрамі грыміць. Не, гэта я шчупака паймаў. Мне здаецца, у вёсцы ніхто не забудзе майго першага ўлова.
Т,р,ч,б,з, вось гэта цвёрдыя зычныя гуки
В слове земля пять звуков
1) Мама прачытала маленькаму(м.р., -аму) сыну цикавую книжку. 2) Валя даравала вернаму(м.р.,-аму) сябру крыу́ду 3)Бабуля падзякавала любимаму(м.р.,-аму) у́нуку за дапамогу. 4) Птушки радавалися вясенняму(н.р.,-яму) солнцу. 5) Алёнка расказала малодшаму брату незвычайную(ж.р.,-ую)гисторыю. 6)Дзеци вельми у́зрадавалися дарагому(м.р.,-ому) госцю.
