<em>суседски хлопчык ростам аршын з шапкаю
</em>^ω^<em>
</em>
Вось што ў мяне атрымалася, калі я выканала ваша заданне.
Спяваюць прыгожа
на галінцы сёлета шэрыя шпакi.
Шпачаняты маленькiя таксама заводзяць залiўна ў гняздзе праз хвiлiну цiхую песню. Чаму ж не спяваюць гучна заусёды? Шпакоўнi зручныя, зроблены для іх выдатна чалавекам. Разносяцца хутка па лесе ўвесь дзень песнi цудоўныя<span>.</span>
Я з радасцю з'еÿ яблык. З гэтай аповесцю мы працавалi на ÿроках беларускай мовы. Толькi Мiша адрознiвался сваёй мужнасцю.
Толькi маленькая дэталлю яна нагадвала гадзiннiкi.
Вось такія прыказкі пра мову ёсць па-беларуску.Усяму пачатак – родная мова.Хто забыў сваіх продкаў — сябе губляе, хто забыў сваю мову — усё згубіў.Будзем мове вучыцца, пакуль смерць не лучыцца.Язык да Кіева давядзе.Язык у разумнага ў галаве, у дурня — на зубах.Слова сказаў — сякераю адсек.Хто пытае, той не блудзіць.