Ганна заўсёды,
як<span> і</span> Мульцік,
працавала на зямлі. За адзін месяц вайны яна пахавала траіх дзяцей. Ды і апошні сын Віцёк быў нейкім няудалым, але ён цягне свой лёс у горадзе удалечыні ад маці.
Ганна не злуецца на свае жыцце. Менавіта ў
вобразах Ганны і Мульціка раскрываюцца далікатнасць і чысціня пачуццяў<span> чалавека.</span>
1)два берагi адной рэчкi2)гром 3)радыё 4)каляндар
Васіль Быкаў "<span>Знак бяды"
1. </span><span>Неба спрэс усцілалі хмары, сонца не паказвалася ад рання.
2. </span><span>А так шэрае непрытульнае поле захлыналася ў ветраным шолаху быльнягу ды ўкарэлага каліўя бульбоўніку на шырокай пагоркавай ніве; міжвольна карцела адвярнуцца ад ветру, тужэй захінуць полы ватоўкі і не кратацца.
3. </span><span>Толькі неяк пад вечар на гасцінцы стала вальней, рух парадзеў, гатовы зусім прыпыніцца, чырвонаармейцы пачалі паварочваць у поле абапал дарогі і разышліся ўпоперак па бульбоўніку.
4. </span><span>На сядзібе ўсё ж застаўся Пятрок - сядзібу нягожа было пакідаць без нагляду.
5. </span><span>Усё ж ёсць Савецкая ўлада, знойдзецца нейкая ўправа на тых разбойнікаў у лесе.</span>
Спыніўся нібы часу бег.
І толькі вецер дзьме старанна,
Бярэдзіць лечаныя раны,
Ганяе неспакойны снег.
Наўкол бялюсенькі абшар.
І да зямлі хіліцца голле.
Упала ў спячку наваколле,
Забыўшыся вясновых мар.
Аднолькава праходзяць дні.
Сціскае сэрца нешта скруха.
І прыслухоўваецца вуха
Да незвычайнай цішыні.
Напрыклад сям'я, з'есци, кали мяккая галосная