Два яблыки ляжали на стале.
Сайт з бацькам пайшли у краму.
Дзяучынка з сумными вачыма чытала книгу раницай.
Нашлось среди ответов для учебников 11 класса.
На маю думку, мастацтва існуе, каб даваць магчымасць чалавеку ствараць нешта новае,<span> з</span>усім не падобнае на <span>тое, што робяць іншыя. Яно дапамагае творчаму самавыяўленню. Мастацтва —
гэта быццам вынік раэлізацыі сваіх мараў, свайго мыслення. Мастацтва існуе , каб
радаваць наша сэрца, а таксама розум.</span>
1) Найбольшай карай для паэта з’яўляецца немата,<span> на якую ён бывае несправядліва асуджаны.
</span>2) <span>Богша спадзяваўся, што натрапіцца патрэбная сцежка, і шыбаваў напрасткі.
</span>3) <span>Сырыя вятры доўгай восені, якія заўсёды надакучліва шумелі ў голлі бярозы і секлі мне ў твар кроплямі дажджу, сёння эамоўклі.
</span>4) <span>У густым змроку хаваліся станцыйныя пуці, на якіх дзе-нідзе паблісквалі стрэлачныя ліхтары.
</span><span>5) Свіцязь купае сонца ў сваёй купелі, узіраецца, усміхаючыся, у вячыстыя карункі дрэў, якія шырокім, багата вышытым поясам атуляюць яго, лашчацца да яго. </span>
СІНЯЯ ПТУШКА
Яе так і называюць - сіняя птушка. Старажытная радзіма яе - Індыя. Я доўга шукаў сустрэчы з ёю. І вось сёння ў мяне радасць.
Каля самай ракі я ўціснуўся паміж велізарных камянёў. Цяжкі вадзяны гул глушыць усё. Я крычу для спробы - і не чую сам сябе!
<span>Але раптам гук асаблівы, востры як нож, пранізаў гэты гул і грукат. Гэта яна - сіняя птушка. Цёмна-сіняя - яе відаць здалёк. Яна спявае, і песню яе не заглушыць. Я аглух ад грукату і вымак. Але я не зводжу з яе вачэй: ці давядзецца мне калі-небудзь яшчэ сустрэць сінюю птушку.</span>
