Себебі мен қазақпын
Өз елімді сатпаған
Асты тас,
Үсті тас,
Ортасында шандыр бас.
(Тасбақа)
Сатайын десем ауыр кілем,
Сатпайын десем тәуір кілем.
(Жер)
Елең, елең етті,
Қарға ауылға қона кетті,
Қақтың суын іше кетті.
(бүркіт)
Ұзын-ұзын ұсқауын,
Ұзынына кім жетер?
Шұбар ала күйкентай,
Шұбарына кім жетер?
(Кітап)
Тең,тең тең киіз,
Екі ортасы кең киіз.
(Аспан, жер)
Кішкене ғана тостаған
Жер дүниені бастаған.
(Көз)
Ала арқаным жетпес жер жоқ.
(Көз)
Өрнектеп, сәндеп,
Тігістерін бүгетін.
Солпысын жөндеп,
Кім көйлек тігетін?
(Тігінші)
Қалпағы ақ қарасаң,
Дәрігер емес, бірақ ол.
Дәм мәзірін қаласаң,
Алға ұсынып тұрады ол.
(Аспаз)
Шыққанда шығыны жоқ,
Жауса жауын бүйірі тоқ,
Қыста жылтыр қақ болар,
Түртінектеп тынымы жоқ.
(Өзен)
Қазақ халқы үшін төрт түліктің осалы жоқ. Дегенмен жылқының адам үшін атқаратын қызметі өте жоғары бағаланатын.Мереке-қуанышта,қайғы-қасіретте,басқа түскен не ауыр күндерде бұл түлік адамның жан серігі,айырылмас досы болған. Менің атам жылқышы болған. Мен де жылқыны жақсы көремін. Жылқы жайлы көп білгім келеді. Осы уақытқа дейін білгендерімді айтар болсам: Жылқы төрт-түліктің бірі. Жылқы иесі Қамбар ата. Қазақ халқында жылқыны құрметтеп, қасиеттеп жоғары бағалаған. Жылқы туралы аңыз әңгімелер, шығармалар, өлең-жырлар, ертегілер өте көп.
У слова карандаш второе спряжение.