1. Святланка спытала, ці трэба нам гэтая бярозка у парку.
2. Бабуля і кажа ўнучку, каб ён пайшоў і зірнуў, куды падзеліся птушкi.
3. Бацька сказаў, што ён ведае гарадскi парк з качэлямi.
4. Белавалосая дзяўчынка, зірнуўшы цераз плячо Алеся ў альбом, шэптам вымавіла, што прыгожа намалёванна гарадская плошча.
5. Юлька раптам запыталася ў дзеда, ці начуе сонца ў горадзе.
Да, можно. бе-ло-веж-ская. беловежс-кая. беловеж-ская (перенос свободный)
З кожным днём становіцца халадней. Сонца свеціць, але не грэе. За дзень зямля не паспявае награвацца. Дні становяцца карацей, а ночы даўжэй. Рана цямнее.
Лісце на дрэвах жоўкнуць і ападае. Уся зямля абсыпаная якое апала лісцем. Радзеюць верхавіны дрэў. Не чуваць спеваў птушак. Высахла трава. Звялі кветкі.
<span> Неба часта пакрываецца цёмнымі хмарамі. Ідуць халодныя касыя дажджы. Дзьме рэзкі, пранізлівы вецер. Сабраны ўраджай у садах і гародах. На палях пуста. Толькі дзе-нідзе зелянеюць ўсходы озимины. Усе нагадвае пра тое, што прыйшла восень.</span>
Началина я форма :ВОЗЕРО
Часть речи:Имя сущ.
Именительный падеж ,ед. Число,топоним,ср.р. род,неодуш.