<span>Ціха зімою ў лесе. Дрэвы пакрытыя снежнымі карункамі, яны як
быццам спяць. Высокія вяршыні елак ўпрыгожаны гірляндамі гузоў, якімі кормяцца
птушкі.
На паляне асабняком красуюцца маленечкія ялінкі. Іх зусім занесла. Якiя добрыя яны цяпер, якiя прыгожыя! Завіруха пасерабрыла
пышную прычоску стройных соснаў. Глыбокі зімовы сон прыроды, але цепліцца жыцце
пад сугробом. Калі расчысціць гурбу да зямлі, то можна заўважыць кусцікі
брусніцы, галінкі чарніцы і лісце іншых раслін. На лясных палянах бачныя сляды
жывел: лісы, зайца-беляка, лася.</span>
Раніцай мы прачнуліся рана. Хутка паснедаўшы і цяпло апрануўшыся, мы паехалі ў лес за грыбамі. Сёння я грыбнік. І вось мы ў лесе. Я хутка знайшоў паляну на якой расли вялікія грыбы і маленькіх грыбочкі. Грыбы трэба зрэзаць акуратна, каб не пашкодзіць грыбніцу. Сабраўшы поўныя кошыка грыбоў, мы вярнуліся дадому. Ах, які-ж смачны быў грыбны суп.
Беларусь , страна моя родная !
на твоей земле я жил i рос
под шатром лесов твоих, убогая
посреди елок i берез.
Я люблю просторы твои с росамi,
сенокосы в цветах i поля,
сегодня , Боже милосердный, Тебя просим мы;
нашу Беларусь благослови .
Окропи росою благодатную,
дождь благословений проливах,
и объедини всех любовью братскою,
дух Богаисканния всем нам дай .
Твою руку протяни мощную.
От преступлений и зла сохрани,
а когда придет минута смутная
белорусам милость окажи .
Жителям страны дай оправиться,
сбросить с плеч грех, страдания ужас.
На Твою дорогу дай направится,
<span>чтобы не мучила вечной муки страх .</span>
Я незнаю на украинмком просииии пж:(
Уставiць лiтары:
Бегла, заўважыла, забыла, пабегла, пазнаў, пакармiў, кармiла, мяняла, чысцiла, паехала, выпусцiлi.
Выпiсаць сказы:
Яна ўзяла (адз.л., ж.р.) птушку ў рукi i пабегла (адз.л., ж.р.) дамоў.
Ён узяў (адз.л., м.р.) кавалачак мяса , парэзаў (адз.л., м.р.) яго i пакармiў (адз.л., м.р.) птушачку.
Потым дачушка кармiла (адз.л., ж.р.) птушаня, мяняла (адз.л., ж.р.) яму ваду, чысцiла (адз.л., ж.р.) клетку.
Улетку мама, тата i Настачка паехалi (мн.л.) ў вёску да бабулi.