Мастацтва – гэта творчае асэнсаванне навакольнага свету таленавітым чалавекам. Плён гэтага асэнсавання належаць не толькі яго стваральнікам, а ўсяму чалавецтву, якое жыве на планеце Зямля. Несмяротныя выдатныя тварэнні старажытнагрэцкіх скульптараў і архітэктараў, фларэнтыйскіх мазаічных майстроў, Рафаэля і Мікеланджэла, Дантэ, Петраркі, Моцарта, Баха, Чайкоўскага. Дух захоплівае, калі стараешся розумам ахапіць усё, створанае геніямі, захаванне і працяг іх нашчадкамі і паслядоўнікамі. Зараз немагчыма ўявіць сабе, што нашу жыццё не суправаджала бы мастацтва, творчасць. Гэта ўтопія, якой, на шчасце, ніколі не наканавана ўвасобіцца ў жыццё. Дзе і калі б ні жыў чалавек, нават на світанку свайго развіцця, ён спрабаваў асэнсаваць навакольны яго свет, а значыць, імкнуўся зразумець і вобразна, даходліва перадаць атрыманыя веды наступным пакаленням. Так з’явіліся насценныя малюнкі ў пячорах – старажытных стойбішча чалавека. І гэта народжана не толькі жаданнем абараніць сваіх нашчадкаў ад пройдзеных ўжо продкамі памылак, а перадача прыгажосці і гармоніі свету, захапленне перад дасканалымі творамі прыроды.
Корень все слово моцна,аснова тоже все слово, окончания здесь нет т.к. это прыслоуе
Врабий, жыхары Палесся гавораць хварабей,варобчык
танканогі, чорнавалосы, чарнабровы, марозаўстойлівы, шэравокі, рэдкалессе, поўнагалоссе, паўнаводны, жаўтабокі.
Націск — выдзяленне аднаго са складоў слова з дапамогай гукавых сродкаў — вышыні, пра-цягласці. У выніку слова набывае адметнае фа-нетычнае аблічча. Ярка гэта выяўляюць прыкла-ды, калі еловы адрознівае толькі націск: марыць (аб ежы) — марыць (голадам). Націск адыгрывае важную ролю ў стварэнні агуль-нага рытмічнага малюнка маўлення, які розны ў розных мовах. Нават маленькую фразу У адрозненне ад моў, дзе націск «прымацаваны» да пэўнага склада у беларускай мове слоўны націск разнамесны (ці свабодны), г. зн. ён можа быць на першым ці другім, трэцім і г. д. складзе: гдрад, жыццё, дарог'і, замацаваны. Гэтая асаблівасць націску дазва-ляе адрозніваць розныя словы (або формы аднаго і таго ж слова), якія складаюцца з аднолькавых гукаў: каса — каса, атлас — атлас, памяць — памяць, сў-шыць — сушыць, травы — травы.