Мастацтва – гэта творчае асэнсаванне навакольнага свету таленавітым чалавекам. Плён гэтага асэнсавання належаць не толькі яго стваральнікам, а ўсяму чалавецтву, якое жыве на планеце Зямля. Несмяротныя выдатныя тварэнні старажытнагрэцкіх скульптараў і архітэктараў, фларэнтыйскіх мазаічных майстроў, Рафаэля і Мікеланджэла, Дантэ, Петраркі, Моцарта, Баха, Чайкоўскага. Дух захоплівае, калі стараешся розумам ахапіць усё, створанае геніямі, захаванне і працяг іх нашчадкамі і паслядоўнікамі. Зараз немагчыма ўявіць сабе, што нашу жыццё не суправаджала бы мастацтва, творчасць. Гэта ўтопія, якой, на шчасце, ніколі не наканавана ўвасобіцца ў жыццё. Дзе і калі б ні жыў чалавек, нават на світанку свайго развіцця, ён спрабаваў асэнсаваць навакольны яго свет, а значыць, імкнуўся зразумець і вобразна, даходліва перадаць атрыманыя веды наступным пакаленням. Так з’явіліся насценныя малюнкі ў пячорах – старажытных стойбішча чалавека. І гэта народжана не толькі жаданнем абараніць сваіх нашчадкаў ад пройдзеных ўжо продкамі памылак, а перадача прыгажосці і гармоніі свету, захапленне перад дасканалымі творамі прыроды.
Я вельмі
люблю сваю краіну, таму што яна вельмі прыгожая.<span> Нездарма я</span>е называюць
Белая Русь.
У маёй краіне заўсёды блакітнае
неба, чыстыя азёры, мяккая трава<span>,
мілыя людзі з добрым настроем. Беларусь вельмі прыгожая ўлетку — зялёная і
свежая як ніколі! Яна невялікая, але для мяне гэта самая лепшая краіна ў свеце!</span>
Родная мова ўваходзіць у наша жыццё з вуснаў маці. Прыгожае гучанне роднага слова мы пачынаем успрымаць з матчы ных песень, цудоўных беларускіх казак. 3 роднай мовай мы пакідаем бацькоўскі парог