Это начало, дзеясловы
жыу барсук,ляжау, спявали птушки,спау,цвили кветки,вылазиу,заходзила сонца, ацихау вецер,ахутвау
Жылі-былі вожык ды зайчык, яны сябравалі. Аднойчы вожик пайшоў грыбы збіраць. Насустрач яму зайчык. Заяц кажа:— Што гэта ты робіш?— Збіраю запас на зіму,— адказаў вожык.— У такі цудоўны летні дзень? Усё з табою зразумела…Прыйшла зіма, ежы ў зайчыка не было,пайшоу ён да вожыка.— Прывітанне! Ці можаш ты даць мне крыху ежы?— Я яшчэ ўлетку збіраў грыбы, а ты што тады рабіў?— Бавіўся…— Добра, бяры крыху, але больш не дам!— Дзякуй табе, вожык, цяпер буду ведаць, што трэба самому пра гэта клапаціцца!І пачалі яны дзяліцца ўсім. І былі гэта верныя сябры!
Узімку лес тануў ў маладым і друзлым снегу.
Цяпер жа ён быў у меру абаронены ад холаду і голаду.
Не той сябра, хто вусны мёдам мажа, а той, хто ў вочы праўду кажа. З кім пазнаешся, такім і сам станешся. З кім павядзешся, ад таго і набярэшся. Той не можа быць другам, хто абыдзе ў бядзе кругам. Не карай, Божа, нічым, як сябрам ліхім. Лепш сто сяброў, як сто рублёў. Новых сяброў набывай, але старых не забывай. Гара з гарою не сходзяцца, а чалавек з чалавекам заўсёды.
1 пара-антонімы, 2-антонімы, 3-сінонімы, 4-антонімы, 5-сінонімы, 6-сінонімы, 7-сінонімы, 8-антонімы, 9-антонімы, 10-сінонімы
