Прыслоуе дзеепрыслоуе назоуник злучник назоуник назоуник дзеяслоу прыназоуник назоуник прыслоуе дзеепрыметник прыметник злучник прыметник назоуник
Адказ, вераб’і, вiдэлец, вокладка, вузкi, гарбуз, дзверы, дождж, дзяўчынка, ёсць, калiдор, кватэра, ластаўка, лесвiца, месца, мяккi, надвор’е, рукзак, ручнiк, сусед, сцюжа, талерка, учора, цыбуля, яблык, асцярожны, блішчаць, булён, воблака, вугаль, вулей, вусень, джаліць, заўжды, звінець, капялюш, майстар, нячутна, павук, паліто, пацеркі, пошта, пенал, пялёстак, Рэспубліка Беларусь, увосень, улетку, фламастэр, цвісці, чаромха, чацвер, чысціня, секунда, балерына, берэт, дзесятак, дэлегацыя, калектыў, паштальён, па дрэвах, па берагах, па класах, па рэйка, г<span>араджане, памочнік, плывец, подпіс, бервяно, грымець, дошкі, аб’язджаць, вуліца, уверсе, унізе, услых, ахвотна.
ИЗВИНИТЕ ЭТО ТОЛЬКО ОДНА ЧАСТЬ БОЛЬШЕ НЕ НАШЛА</span>
Я напишу по русскому потом сами переведёте.
Лучший друг-это человек который всегда поможет в трудную минуту.С лучшим другом всегда весело.Потому что лучший друг никогда не даст горевать.Этому человеку можно доверить самое дорогое что у тебя есть.Потому что ты знаешь что лучший друг тебя никогда не подведёт.
Ради лучшего друга ты готов пойти на всё,чтобы только сохранить вашу лучшую,крепкую дружбу.
<span>Берегите дружбу.</span>
Пра горад Пружаны і раку Мухавец
Калісьці, як расказваюць палешукі,
задумала каралева Бона залажыць горад
на рацэ Мухавец. Села яна ў карэту, узяла
з са- бой дзіця і адправілася ў далёкую
дарогу. Вось нарэшце пад'еха- лі да ракі
Мухавец. Хоць не надта шырокай ды
глыбокай была тая рака, але праз яе быў
пракладзены мост.
На сярэдзіне дарогі пачаў мост
трашчаць: не вытрымаў ён карэты з
чацвёркаю коней. Карэта разам з усімі
апынулася на дне ракі, дзе вадзіўся, казалі
людзі, нейкі змей-вадзянік. Схапіў ён тое
дзіця і знік, толькі яго і бачылі. Ледзь
жывую выцягнулі з вады каралеву. А калі
тая апрытомнела ды даведалася, што
сталася з яе дзіцем, закляла тое
месца. ,
Так з таго часу і пайшло: улетку, калі
моцна прыпякала сонца, то рака ў тым
месцы амаль зусім перасыхала, сыходзіла
на нішто.
А пасля каралева Бона залажыла на
гэтым месцы горад і назвала яго Пружаны
