В слове «лю́ди»: слогов—2 (лю-дзи), букв—5, звуков—5:
<span><span>л→<span>[л']:согласный, непарный звонкий, сонорный, парный мягкий</span></span><span>
ю→<span>[у]:гласный
</span></span><span>д→<span>[д']:согласный, парный звонкий, парный мягкий
з</span></span></span>→[з]<span>согласный, парный </span><span>
<span>и→<span>[и]:гласный</span></span></span>
<span>Людзі ўсяго свету любяць спорт і гульні. Спорт ўмацоўвае людзей, трымае іх у форме, робіць больш арганізаванымі і дысцыплінаванымі. Некаторыя людзі займаюцца спортам дзеля здароўя, а некаторыя – прафесійна. Спорт – гэта культура цела, розуму, паводзін. У кожным горадзе шмат стадыенаў, спортплощадок, басейнаў, футбольных палеў. Практычна ўсе віды спорту папулярныя ў нашай краіне, але футбол, фігурнае катанне і тэніс карыстаюцца найбольшай папулярнасцю. Існуе шмат людзей, якім падабаецца бег трушком. Раніцай і ўвечар можна бачыць людзей, I якія бегаюць у парках, на стадыенах і нават на вуліцах. У кожнай школе вучні праводзяць шмат часу, займаючыся спортам. Перш за ўсе, у іх есць ўрокі фізкультуры. І пасля школы яны могуць трэніравацца ў розных спортклубах і секцыях, займаючыся рознымі відамі спорту. У нашай краіне шмат увагі надаецца прафесійнаму спорту. Кожны год праводзіцца шмат спартыўных спаборніцтваў, спартакіад і алімпіяд. Раз у чатыры гады ў розных краінах праводзяцца Алімпійскія гульні. Гэта вялікае спартыўнае спаборніцтва лепшых спартоўцаў свету. Што тычыцца мяне, я гуляю ў настольны тэніс (пінг-понг). Ен патрабуе рухомасці, жвавасці і шмат энергіі. Ен падтрымлівае чалавека ў добрай форме. Я гуляю ў тэніс пяць гадоў, але чым больш я гуляю, тым больш мне гэта падабаецца.
Я выбіраю спорт, таму што вельмі люблю займацца спортам і лічу яго самым галоўным выбарам у сваім жыцці. Спорт-гэта рух, жыццё. Некаторыя лічаць, што спорт бескарыснае марнаванне часу. Я не разумею такіх людзей. Як можна жыць без спорту! Я не ўяўляю чалавека, які, не катаўся на каньках, ні разу не станавіўся на лыжы ці не гуляў у футбол. Спорт – гэта цудоўная рэч, гэта зносіны, новыя сябры. Бо падчас спаборніцтваў знаемішся са сваімі аднагодкамі. Спорт дапамагае быць вяселым, бадзерым і жыццярадасным. Спорт – гэта прыгажосць. Якое велізарнае задавальненне я атрымліваю ад лыжнай прагулкі або гульні ў футбол.
Мая альтэрнатыва – гэта спорт, здаровы лад жыцця. Яны ствараюць добры бадзеры настрой арганізму. Спортам трэба займацца пастаянна. Неабходныя гімнастыка, прабежка, гульні ў футбол, валейбол, баскетбол. Катанне на каньках, санках, ровары, плаванне ў рацэ. Нават проста прагуляцца і пагуляць у снежкі зімой. Гэта таксама спорт. Хто займаецца спортам, заўседы вяселы, здаровы, менш схільны да хвароб.</span><span>Я вельмі люблю спорт, асабліва футбол. У нас у вёсцы, на ўскрайку лесу есць спортпляцоўка для футбола і валейбола. Летам мы гуляем на кожны дзень. Па вечарах збіраемся з хлопцамі, дзелімся на каманды і спаборнічаем. Днем купаемсяў рацэ. Зімой – катаемся з горкі на санках, ходзім на лыжах. З такіх маленькіх добрых перамог над сабой складаецца вялікі поспехі. І тады чалавек шчаслівы! Гэтую радасць адкрыцця для сябе я ўжо зрабіў. Я зусім не хварэю прастуднымі захворваннямі, таму, што спорт загартаваў мой арганізм.
А калі дакладна абраць для сябе від спорту, які адпавядае тваім магчымасцям, навучыцца разумна, спалучаць заняткі спортам з вучобай, то перад табой могуць адкрыцца і алімпійскія вяршыні, заваяваныя выдатнымі спартсменамі нашай краіны.</span>
Адным з лепшых твораў знакамітага французскага пісьменніка Жуля Верна стаў прыгодніцкі раман «Пятнаццацігадовы капітан», які прыкоўвае ўвагу чытачоў дзякуючы займальнага, захапляльны сюжэт. Героі рамана на працягу паўгода перажываюць мноства дзіўных прыгод у адкрытым моры і ў трапічных лясах Афрыкі, куды іх закідвае злы рок ў асобе злачынцы і работорговца Негоро. І ў гэтых прыгодах найбольш ярка выяўляецца Дзіўны характар юнага капітана Дзіка Сэнда.
«Яго разумны твар дыхала энергіяй. Гэта быў твар чалавека не толькі смелага, але і здольнага дерзать», – падкрэслівае аўтар.
Не раз, сутыкаючыся з цяжкасцямі, даводзіцца Дзіку рызыкаваць жыццем, але адважны юнак ніколі не спыняецца перад перашкодамі. Ен праяўляе дзіўную знаходлівасць і мужнасць менавіта ў тыя хвіліны, калі здаецца, што нішто ужо не можа выратаваць ад немінучай гібелі. Юны капітан ратуе сябе самога, але ў першую чаргу сваіх сяброў. Ен бясстрашна прымае на сябе камандаванне «Пілігрымам», які не толькі застаўся без капітана, але і знаходзіўся ў баку ад звычайных марскіх шляхоў. Дзік думаў аб тым, што павінен даставіць місіс Уэлдан і яе сына да бліжэйшага порта, дзе яны будуць у бяспекі.
Аднак з-за інтрыг падлюгу Негоро падарожныя збіваюцца з шляху і замест берагі Амерыкі трапляюць у Афрыку, дзе на кожным кроку іх падцікоўвае небяспека. І зноў юны герой, не дазваляючы сабе паддавацца паніцы, знаходзіць выйсце з цяжкага становішча. Ён імкнецца прыдумаць спосаб дабрацца да берага, які таіў бы ў сабе менш небяспек для яго спадарожнікаў. Але на шляху іх чакаюць новыя выпрабаванні. Падарожныя трапляюць у палон да рабаторгоўцам, дзе і самі ператвараюцца ў рабоў. І нават у гэтай нялегкай сітуацыі Дзік Сэнд прыдумляе план выратавання. «Юны марак пераходзіў ад адчаю да надзеі. Але дзякуючы сваей энергічнай натуры ён не паддаваўся нудоце і гатовы быў скарыстацца аніякай магчымасьцю, якая магла яму прадставіцца». І юнак выкарыстоўвае кожную такую магчымасць, дзякуючы чаму і знаходзіць выхад з гэтай, і многіх іншых цяжкіх сітуацый. Мы бачым, што небяспекі і перашкоды толькі загартоўваюць волю юнага капітана. Рашучасць, мужнасць, цвердасць характару, высакароднасць думак, якія праяўляе Дзік Сэнд ва ўсіх выпрабаваннях, робяць яго сапраўдным героем.
Жуль Берн пісаў, што ў сваім творы «спрабаваў паказаць, што могуць зрабіць розум і адвагу падлетка ў барацьбе з небяспекамі і цяжкасцямі, заставіўшыя яго ўскласці на сябе адказнасць, не ўласцівую яго ўзросту». Лепшыя якасці пятнаццацігадовага капітана – сіла волі, энергічнасць, адвага, настойлівасць, справядлівасць і высакароднасць – зрабілі яго адным з самых улюбеных герояў францускай літаратуры.