<span>Людзі ўсяго свету любяць спорт і гульні. Спорт ўмацоўвае людзей, трымае іх у форме, робіць больш арганізаванымі і дысцыплінаванымі. Некаторыя людзі займаюцца спортам дзеля здароўя, а некаторыя – прафесійна. Спорт – гэта культура цела, розуму, паводзін. У кожным горадзе шмат стадыенаў, спортплощадок, басейнаў, футбольных палеў. Практычна ўсе віды спорту папулярныя ў нашай краіне, але футбол, фігурнае катанне і тэніс карыстаюцца найбольшай папулярнасцю. Існуе шмат людзей, якім падабаецца бег трушком. Раніцай і ўвечар можна бачыць людзей, I якія бегаюць у парках, на стадыенах і нават на вуліцах. У кожнай школе вучні праводзяць шмат часу, займаючыся спортам. Перш за ўсе, у іх есць ўрокі фізкультуры. І пасля школы яны могуць трэніравацца ў розных спортклубах і секцыях, займаючыся рознымі відамі спорту. У нашай краіне шмат увагі надаецца прафесійнаму спорту. Кожны год праводзіцца шмат спартыўных спаборніцтваў, спартакіад і алімпіяд. Раз у чатыры гады ў розных краінах праводзяцца Алімпійскія гульні. Гэта вялікае спартыўнае спаборніцтва лепшых спартоўцаў свету. Што тычыцца мяне, я гуляю ў настольны тэніс (пінг-понг). Ен патрабуе рухомасці, жвавасці і шмат энергіі. Ен падтрымлівае чалавека ў добрай форме. Я гуляю ў тэніс пяць гадоў, але чым больш я гуляю, тым больш мне гэта падабаецца. Я выбіраю спорт, таму што вельмі люблю займацца спортам і лічу яго самым галоўным выбарам у сваім жыцці. Спорт-гэта рух, жыццё. Некаторыя лічаць, што спорт бескарыснае марнаванне часу. Я не разумею такіх людзей. Як можна жыць без спорту! Я не ўяўляю чалавека, які, не катаўся на каньках, ні разу не станавіўся на лыжы ці не гуляў у футбол. Спорт – гэта цудоўная рэч, гэта зносіны, новыя сябры. Бо падчас спаборніцтваў знаемішся са сваімі аднагодкамі. Спорт дапамагае быць вяселым, бадзерым і жыццярадасным. Спорт – гэта прыгажосць. Якое велізарнае задавальненне я атрымліваю ад лыжнай прагулкі або гульні ў футбол. Мая альтэрнатыва – гэта спорт, здаровы лад жыцця. Яны ствараюць добры бадзеры настрой арганізму. Спортам трэба займацца пастаянна. Неабходныя гімнастыка, прабежка, гульні ў футбол, валейбол, баскетбол. Катанне на каньках, санках, ровары, плаванне ў рацэ. Нават проста прагуляцца і пагуляць у снежкі зімой. Гэта таксама спорт. Хто займаецца спортам, заўседы вяселы, здаровы, менш схільны да хвароб.</span><span>Я вельмі люблю спорт, асабліва футбол. У нас у вёсцы, на ўскрайку лесу есць спортпляцоўка для футбола і валейбола. Летам мы гуляем на кожны дзень. Па вечарах збіраемся з хлопцамі, дзелімся на каманды і спаборнічаем. Днем купаемсяў рацэ. Зімой – катаемся з горкі на санках, ходзім на лыжах. З такіх маленькіх добрых перамог над сабой складаецца вялікі поспехі. І тады чалавек шчаслівы! Гэтую радасць адкрыцця для сябе я ўжо зрабіў. Я зусім не хварэю прастуднымі захворваннямі, таму, што спорт загартаваў мой арганізм. А калі дакладна абраць для сябе від спорту, які адпавядае тваім магчымасцям, навучыцца разумна, спалучаць заняткі спортам з вучобай, то перад табой могуць адкрыцца і алімпійскія вяршыні, заваяваныя выдатнымі спартсменамі нашай краіны.</span>
У аўтобусе было душна і вельмі цесна. Яго заціснулі з усіх бакоў, і ён ужо сто разоў пашкадаваў аб тым, што вырашыў паехаць на чарговы прыём да ўрача ранняй раніцай. Ён ехаў і думаў пра тое, што зусім, здавалася б, нядаўна, а на самай справе семдзесят гадоў таму назад, ён ездзіў на аўтобусе ў школу. А потым пачалася вайна. Ён не любіў успамінаць тое, што ён перажыў там, навошта варушыць мінулае. Але кожны год дваццаць другога чэрвеня ён замыкаўся ў сваёй кватэры, не адказваў на званкі і нікуды не хадзіў. Ён успамінаў тых, хто сышоў з ім добраахвотнікам на фронт і не вярнуўся. Вайна была для яго і асабістай трагедыяй: падчас баёў пад Масквой і Сталінградам загінулі яго бацька і старэйшы брат.
Воещёодна
Ехала я як то з школы на трамваі. Ззаду сядзела нейкая матуля з 9-11 гадовым дзіцем на руках. І вось гэты «маляня» увесь час мяне тыкаў нагой у брудных чаравіках па белым штанах (адмыслова, спадабалася я яму, напэўна), на што я звярнулася да яго матулі з просьбай яго суняць.
Яна мне сказала, што ЯНЫ выхоўваюць дзіцяці па сістэме нейкага «Эйху..зера», гэта калі дзіцяці ўсё дазваляюць і няма чаго не зрабіла А потым ззаду падышоў хлопец, ледзь мяне старэй. Дастаў з рота жуйку, наляпіў прама на лоб матулі і сказаў: «Мяне таксама па гэтай сістэме выхоўвалі», - падміргнуў мне і выйшаў на наступным прыпынку.
Зіма набліжаецца. Вось першы снег. Усё вакол белае. Мядзведзі ўжо спяць. Яны доўга засыналі. Ліса ўжо палявала. Вавёрка схавалася ва ўтульным гняздзе. Заяц уцякае ад лісы. Маляўнічы дзяцел стукае па дрэвах. Усе чакаюць вясны і сонца, якое сагрэе ўсё.
Тры сталы, дзве высокія сасны, чатыры дзявочыя постаці, дзякуем вам, пайсці па ваду, падобны да маці, загадчык кафедры, вышэй за бацьку, жаніцца з прыгажуняй, пісаць на адрас, прабачце мне, гуляць па гарадскіх вуліцах.
У вершы слуцкія ткачыхі
паэт раздумвае над лёсам беларускіз мастакоў і над сутнасцю мастацтва. Гэты
верш вельмі прыгожы , у гэтым вершы аўтар пытаецца расказаць пра тое што
сапрауднае мастацтва нельга стварыць пад прымусам, паясы ператварыліся ў
шыдэўры толькі тады калі ткачыхі ўклалі ў іх сваю душу. Паэт хацеў перадаць на
колькі цяжкі быў той час гэта быў сумны час прыгону, калі людзі былі не вольныя
рабіць тое, чаго хацелася ім . Час, калі прыгонныя людзі цалкам залежалі ад
пана, выконвалі толькі тое, што хацелася і падабалася яму:
<span>Ад
родных ніў, ад роднай хаты
У панскі двор дзеля красы
Яны, бяздольныя, узяты
Ткаць залатпыя паясы.
Яшчэ аўтар пытаецца сказаць што роля мастацтва ў жыцці нрарода вельмі важна.
Добра быць коласам , але шчасліў той, каму давялося быць васільком… Бо нашто
каласы калі няма васількоў? Навошта людзі, калі не было іх памкнення да
прыгожага, да ідэалу-гэдак пісаў у творы апокрыў , гэтыя строкі подкрэслівабці
праблематыку гэтага верша.
У гэтым вершы апісваецца картіна рооднай зямлі,дзе “ткачыха замест пярсіцкага
узора шые цвяток радзімы васілька” :
Цямнее край зубчаты бора…
І тчэ, забыўшыся,рука ,
Заміж персідскага ўзора
Цвяток радзімы васілька.
Гэты верш трэба чытаць з паузамі, пасля кожнай стракі, з трохі жаласнай
інтанацыяй
У вершы слуцкія ткачыхі вельмі шмат супрацьпастаўленняў напрыклад” Родная хата
і панскі двор” (с) (З) (Л) (Р) гэтыя гукі дапамагаюць перадаць плёскат вады,
гэты верш заканчваецца шмат кроп/ем і тым што адбылася перамога свайго над
чужым</span>
Гэты
верш вельмі прыгожы я яго чытала з вялікім захапленнем.Я думаю што у гэтым
вершы аўтар вельмі бадробна апісаў тўю цяжкую працу якая была ў той час.
<span> </span>