Ответ:https://www.razym.ru/51601-ov-uzorova-ea-nefedova-3000-primerov-po.html
Объяснение:
<em>"Асілкам гэтакім ад роду Машэка быў”</em>
<em>Галоўным героем паэмы “Магіла льва”, напісанная Янкам Купалам з’яўляецца Машэка. Знаходзячыйся у Беларусі горад Магілёў быў назван дзеля яго.У пачатку паэмы мы бачым Машэку станоўчым героем, ён не толькі ветлівы з людзьмі але і страраецца кожнаму з іх дапамагчы.Ён з’яўляецца асілкам.</em>
<em>У Машэкі у хуткім часе з’яўляецца яго першае каханне – Наталька, якую ён моцна кахае з самага дзяцінства.Пра яе ён часта бачыў салодкія сны.І Наталька кахае Машэку. Праходзяць годы і маладыя вырашылі пажаніцца. Аднак каб справіць вяселле у іх не было грошаў. І Наталька адпраўляе Машэку у заработкі.Машэка паслухаў каханую і паехаў зарабляць грошы.Аднак за гэты час, пакуль Машэка зарабляў грошы на вяселле, яго нявеста паспела найсці сабе прытулак і высці замуж за паніча.</em>
<em> Машэка дужа растроіўся гэтай падзеяй і вырашыў жыць у лясу. У хуткім часе Машэка адзічаў, стаў злым. Людзі каторыя ішлі міма яго яму былі не дападобы і ён забіваў іх.</em>
<em>У канцы паэмы Машэка сустрэнецца з Наталькай і забярэ яе к сабе у лес. Але ёй не падабаецца цяперашняе яе жыллё і яна вырашае забіць злога разбойніка Машэку.І яна гэта зрабіла.</em>
<em> </em><span><em>Сяляне пахаранілі Машэку, аднак слязінкі па ім ніхто не пусціў. Месца захаранення Маэкі назвалі Магілай льва.</em></span>
Нашы справы
У нашай вёсцы (ж.р., адз.л., М.скл.) я (займеннiк) сябраваў з Гануляй (ж.р., адз.л., Т.скл). Улетку яна(займеннiк)
часта прыходзіла да мяне (займеннiк). У руках (мн.л., М.скл.) дзяўчынка (ж.р., адз.л., Н.скл.) трымала вялікі кошык (м.р., адз.л., В.скл). Мы(займеннiк) беглі на агарод (м.р., адз.л., В.скл.) нарывалі
поўны кошык (м.р., адз.л., В.скл.) лебяды (ж.р., адз.л., Р.скл). Потым я(займеннiк) і Гануля (ж.р., адз.л., Н.скл.) неслі траву (ж.р., адз.л., В.скл.)
пражэрлiвым парасятам (мн.л., Д.скл).
Забавный, беззаботный, бескручительный
На мой погляд, кожны з нас павінен мець лепшую
сяброўку,
якая можа падтрымаць у цяжкую хвіліну. Гэты чалавек разумее цябе з паўслова, ведае
пра цябе нават крыху больш, чым ты сама.<span>
<span>На шчасце у маім жыцці ёсць такі чалавек. Маю сяброўку
клічуць Насця. </span>Мы
сябруем не з
самага ранняга дзяцінства, але нягледзячы на гэта маем шмат агульных інтарэсаў і захапленняў. Напрыклад,
чытаем кнігі адных
жанраў,
любім разам праводзіць час, захапляемся
фiльмамi і спортам.</span><span>
Таксама варта заўважыць, што мы з Насцяй вельмі падобныя. Але справа не ў знешнасці, а
хутчэй у характары . Нас аб'ядноўваюць дабрыня, спагадлівасць , сумленнасць.
Гэтыя рысы праяўляюцца і ў нашых адносінах
адна да адной.
Асабіста я паважаю меркаванне сваёй сяброўкі, нярэдка прыслухоўваюся да яго.</span><span>
Вялікую ролю адыграў у нашай дружбе і
той факт, што мы вучымся ў адным класе. Гэта значыць, амаль увесь вольны час мы праводзім разам. Я памятаю шмат розных падзей, дарагіх нам абедзвюм .</span><span>
Я магу быць цвёрда ўпэўненая ў сваёй сяброўцы . Яна не здольная зрабіць дрэнна, ніколі не
здрадзіць мне. Я лічу, што самае галоўнае ў дружбе —казаць праўду, ні ў якім разе не хітраваць. Насця таксама прытрымліваецца гэтага правіла і
заўсёды адкрывае мне
праўду, якой бы горкай яна часам не была . Сяброўка паказвае мне мае памылкі , спрабуе выправіць мяне ў лепшы бок.
Безумоўна , часам гэта не вельмі прыемна чуць , але я выдатна разумею, што
Насця права. Менавіта за гэта я цаню яе больш за ўсіх.</span><span>
Наўрад ці ў маім жыцці сустрэнуцца яшчэ такія людзі, як Насця. Я
больш чым ўпэўненая, што наша сяброўства будзе
доўга працягвацца. Па меншай
меры, я буду рабіць для гэтага ўсё магчымае</span><span>.</span>
