Ответ:
1Хмарка слухала нараканни Арла,и прыкра зрабилася ёй.
2Арол засмуциуся таму что Хмарка паляцела и не выпалнила сваю миссию(не пралила дождж).
3 я не знаю
Объяснение:
Это основная часть либо заключительная
Пачаць сваю работу хочацца з радкоў твора Змітрака Бядулі «Зямля», у якіх пісьменнік гаворыць: «Зямля! Маці наша!.. Усе мы дзеці твае: і расліна, і жывёла, і чалавек».
<span> Сапраўды, Зямля — наш агульны зялёны дом. I трэба, каб усім у гэтым доме было ўтульна. Каб падтрымліваць парадак у нашым доме, мы прыкладаем намаганні: мыем посуд, прыбіраем у пакоі, выносім смецце. Зямля таксама патрабуе нашага клопату. Але, на жаль, усё часцей людзі адносяцца да прыроды па-спажывецку. Яны карыстаюцца яе багаццем, пры гэтым, як у творы А.Жука «Стары бабёр», не пакідаюць пасля сябе «ні прысадаў, ні травы, ні самое ракі». Людзі не разумеюць, што пазбаўляюць жылля звяроў. Або ў творы І.Пташнікава «Алені». Герой твора Язэп без шкадавання забівае аленя. </span>
<span> Калі мы жывём у агульным доме, то трэба падтрымліваць добрасуседскія адносіны з усімі іншымі жыхарамі. </span>
<span> Чалавек павінен быць гаспадаром і клапаціцца пра «братоў нашых меншых». </span>
<span> Тое ж самае і з раслінамі. У вершы П. Панчанкі «Сармацкае кадзіла» паэта хвалюе тое, што Мы «ад зялёнай адракаемся радні». </span>
<span> Знікаюць расліны, а тыя, што засталіся, амаль усе ў Чырвонай кнізе. </span>
<span> Паветра, вада, зямля — усё забруджваецца. А гэта ўжо пагроза чалавеку. </span>
<span> Мы павінны абараніць прыроду ад бяздушша і спажывецкіх адносін. Неабходна адказна ставіцца да ўсяго навакольнага, зрабіць кожны куточак зямлі прыгажэйшым. I тады не толькі мы, але і будучыя пакаленні змогуць пачуць бусліны клёкат і спеў жаўрука, пабываць на квітнеючым лузе і пясчаным беразе, пачуць шум бору і шапаценне калосся на ніве. </span>
Тады зямля будзе сапраўдным зялёным домам.
Во-первых, не предложений, а сказаў.
Вавёрка звычайная<span> — грызун з сямейства вавёркавых.</span> Гэта дробны звярок з выцягнутым стройным целам і пухнатым хвастом з «расчосам». Галава круглая, з вялікімі чорнымі вачыма. Вушы доўгія, з пэндзлікамі, якія асабліва выяўленымі ў зімовы перыяд. На мордзе, пярэдніх лапах і бруху растуць адчувальныя вібрысы. На Беларусі<span> вавёрка пашырана ўсюды, найбольш у сярэдняй паласе. Жыве пераважна ў субарах</span><span>, яловых і ялова-шыракалістых лясах, на Палессі</span><span> часта ў дубова-грабавых лясах, у дубровах, радзей у алешніках і чыстых хваёвых лясах. (Гэта напрыклад)</span>