Вучаніцы Вольга і Ганна сядзелі восенню на беразе возера пад вольхамі на імху і размаўлялі пра навуку. Іх вочы былі накіраваны на воблака, што праплывала па небу. А вусны абмяркоўвалі, што цяпер праходзяць у іх школах вучні. У школе Вольгі па геаметрыі зараз праходзяць вострыя вуглы, а ў школе Ганны - вывучаюць прамыя. Па геаграфіі Вольга вывучае Мінскую вобласць, а Ганна - Брэсцкую. Па літаратуры абедзве дзяўчынкі вучацца пісаць водгукі, але па розных творах. На біялогіі ў Ганны дзеці праходзяць змей, напрыклад, вужоў, а ў Вольгі - анатомію чалавека: яго вушы, вочы і вусны. Нічога агульнага. Але абедзве дзяўчынкі, хоць і вывучаюць у школе розныя рэчы, пасля школы імкнуцца паступіць у педвучылішча. Вось скончаць яны гэта вучылішча, і будуць вучыць іншых таму, што ведаюць самі. Па-мойму, пахвальная мара.
ляжу я пад дрэвам задрамаў. і чую як хтосьці такім грубым голасам кажа мне - стаміўся падарожнік -адкрыць вочы я бачу высокага шырокага ў плячах волата. гледзячы на яго я думаю што тое дрэва пад якім я ляжу ён можа вырвати з каранямі адной рукой. ды адпачываю-адказаў я яму-ідзе не надвор'е, шлибы вы ў бліжэйшы село- адказаў мне і ушол ў бок ня надвор'я. гэта балю мая першая і апошняя сустрэча з богатырём
Па лесе, па ярах глыбоких булькали звонка крыницы.2.Чым нас новы год спаткае и парадуе нас чым?4. Кольки зор на небе? Як блишчаць яны?5. Легки ветрык, сад калыша, гойдае галинки.6.Лес пахне смалою, грыбами.
Ответ:
Мама акуратна зачынила за сабой дзверы.
Маленький Сяргейка Пашчытау ад аднаго да дзесяци.
Раницай бабуля пекла у печы.
Микита адправиу караблик на ваду.
Зна́ние — форма существования и систематизации результатов познавательной деятельности человека. Знание помогает людям рационально организовывать свою деятельность и решать различные проблемы, возникающие в её процесс