Паветра свежае, чыстае, след свежы, новы.
Чалавек моцны, дужы, веды моцныя, грунтоўныя.
Задача лёгкая, простая, партфель лёгкі, няцяжкі.
Сабака злы, сярдзіты, зіма злая, халодная.
Дзяўчынка ідзе, крочыць, восень ідзе, наступае.
СІНЯЯ ПТУШКА
Яе так і называюць - сіняя птушка. Старажытная радзіма яе - Індыя. Я доўга шукаў сустрэчы з ёю. І вось сёння ў мяне радасць.
Каля самай ракі я ўціснуўся паміж велізарных камянёў. Цяжкі вадзяны гул глушыць усё. Я крычу для спробы - і не чую сам сябе!
<span>Але раптам гук асаблівы, востры як нож, пранізаў гэты гул і грукат. Гэта яна - сіняя птушка. Цёмна-сіняя - яе відаць здалёк. Яна спявае, і песню яе не заглушыць. Я аглух ад грукату і вымак. Але я не зводжу з яе вачэй: ці давядзецца мне калі-небудзь яшчэ сустрэць сінюю птушку.</span>
1)Стараста - Марыля Папялішаная
2) Тонік і паліцыянты
3)Тонік здаў Мокуця, не ведаючы гэтага
4)Арсенік і Тонік
5)Хвароба Тоніка і яго прызнанне
1) "Адкуль ты з'явіўся?"- сказаў Пеця. 2) "Я цябе бачыў даўно, - сказаў Пеця, - гадоў дзесяць назад". 3) Язэп усклікнуў:"Здароў,Міхась!" 4) "О, Міхась! - усклікнуў Пеця і дадаў: - Як прыемна цябе бачыць".