Ответ:
Кожная страфа - асобны сказ; гэта значыць, што аўтар вызначыў асобную тэму і думку ў кожнай з гэтых частак.
Анафара "Я буду маліцца" з мэтай вывучэння менавіта гэтага выразу.
Кожная страфа - складаназалежны сказ, што дапамагае аўтару ствараць вершы з прыгожым гучаннем і больш разгорнута выражаць думку.
Метафары ў выглядзе ўвасаблення (у дужках):
Каб (чорныя долі з мяцеліцаў шумамі
больш не шалелі);
Я буду маліцца да (нівы ўсёй сілаю,
Каб ўродай плаціла,
збагаціла.)
Я буду маліцца да (яснага сонейка,
саграваць сірацін,
Часцей заглядаці да хацін).
Я буду маліцца да (зорак,
Што гасяць сябе надта часта яны)
Каб (чорныя долі з мяцеліцаў шумамі
Не вылі) над роднай зямлёй, нада мной.
Я буду маліцца да (хмараў з грымотамі,
Што над намі гуляюць),
(Каб жаль мелі над бяднотамі),
(Градоў, перуноў не ссылалі).
Метафары ў выглядзе адухаўлення:
Я буду маліцца і сэрцам, і думамі,
Буду маліцца душой
Эпітэты:
Распетаю, чорныя, роднай, яснага, няшчасных, цёмных, дзіка і г.д
Перыфразы:
Чорная доля - складанае жыццё/становішча/лёс
Зоркі (толькі ў дадзеным выпадку!) - таленавітыя людзі, якія сябе гасяць (напрыклад, марнуюць свой талент, здольнасць да чаго-н)
Таксама, на маю думку, зоркі тут могуць быць і супастаўленнем, і параўнаннем.
Сказы, ускладненыя аднароднымі членамі сказа (у дужках) і адасобленымі членамі сказа [у дужках]
Я буду маліцца і (сэрцам), і (думамі),
Распетаю буду маліцца (душой),
Каб чорныя (долі) з мяцеліцаў (шумамі)
Ўжо больш не шалелі над роднай зямлёй.
Я буду маліцца да яснага сонейка,
Няшчасных зімой (саграваць) сірацін,
[Прыветна па збожных гуляючы гонейках],
Часцей (заглядаці) да цёмных хацін.
Я буду маліцца да (хмараў) з (грымотамі),
Што дзіка над намі гуляюць не раз,
Каб (жаль) над гаротнымі (мелі) бяднотамі, (жаль мелі - адно словазлучэнне)
Градоў, перуноў (не ссылалі) падчас.
Я (буду маліцца) да зорак і (жаліцца),
Што гасяць сябе надта часта яны,
Бо чуў, як якая з неба з іх зваліцца,
З жыцця хтось сыходзе на вечныя сны.
Я буду маліцца да нівы ўсёй сілаю,
Каб лепшаю ўродай (плаціла) за труд,
(Збагаціла) сельскую хату пахілую,
Надзеі збытымі убачыў наш люд.
Я буду маліцца і (сэрцам), і (думамі),
Распетаю буду маліцца (душой),
Каб чорныя (долі) з мяцеліцаў (шумамі)
Не вылі над роднай (зямлёй), нада (мной).
Таксама хачу адзначыць, што тут вызначаны сродкі мастацкай выразнасці (гэта разам мастацкія і сінтаксічныя сродкі), а не толькі мастацкія сродкі.
