Мілагучнасць беларускай мовы абумоўлена мяккасцю, якая перадаецца ад суседніх гукаў. Музычнасць мове надае вялікая колькасць адкрытых складоў. Павышае мілагучнасць беларускай мовы санорны гук "ў": аўтар, воўк, заўтра, заўсёды. Таксама прыемныя слыху падоўжаныя л’, н’, з’, с’, дз’, ц’. Беларуская мова адшлiфаваная, апрацаваная, непаўторная, разнакаляровая, як каштоўны камень.
Мы уже это делали:)
ліпку,зямлю,зямлёю,зямлю, шчылінку, вясны.
дзейнік, выказнік, склон:
віхор наляцеу, віхор-Н.с., ліпку-В.с.
дрэва зашумела, дрэва- Н.с.
насенне пасыпалася, зямлю-В.с.
вецер падхапіу, панёс., вецер-Н.с., зярнятка-В.с.
віхор сціх, віхор-Н.с.
зярнятка апусцілася, зярнятка-Н.с., зямлю-В.с.
яно схавалася, заснула. ,шчылінку-В.с., вясны-Р.с.
Гэта пчала.
Шумiць-3 асоба, адзiночны лiк, 2 спражэнне.
Ляцiць-3 асоба, адзiночны лiк, 2 спражэнне.
Жалiць-3 асоба,адзiночны лiк, 2 спражэнне.
1. <span>З хмарак першыя зоры выцеклі, за бярозкамі вецер прыціх.
2. </span><span>Твой погляд запаўняе сіняву, твой голас напаўняе наваколле...
3. </span><span>Вясна мінецца, прыйдзе лета.
4. </span><span>Старэйшаму сыну дванаццаць, малодшаму - сем.
5. </span><span> Алесь н</span><span>е адказаў: быў, відаць, нязгодны.</span>