Сяргей прыйшоў на экзамен непадрыхтаваным. Ён выцягнуў білет, прачытаў пытанні, доўга сядзеў над імі. Ведаў у Сяргея - курам насмех. Нарэшце яго паклікалі адказваць. Сяргей задрыжаў як асінавы ліст. Аднак падышоў да экзаменатараў і стаў віляць перад імі хвастом, спрабуючы загаварыць ім зубы. Напэўна, экзаменатары ўжо стаміліся, таму што хiтрык Сяргея ўдаўся. "Веды ў цябе неглыбокія, хлопец. Але тры мы табе паставім", - сказалі Сяргею. А Сяргею толькі таго і трэба. У вучылішча і з тройкамі бяруць. Экзамен можна лічыць паспяхова здадзеным.
Месяцаў чатыры назад я купіла сабе новую кашулю. Мне яна адразу спадабалася, і я радасна надзела яе назаўтра, ідучы ў школу. Канешне, дзяўчынкі ў класе адразу заўважылі маю абнову. Яны пачалі с захапленнем расхвальваць мой выгляд. Нават Света, з якой мы ніколі добра не ладзілі, сказала мне, што я выдатна выглядаю.
А мая лепшая сяброўка Таня адвяла мяне ўбок і ціхенька сказала: "Алеся, ты не крыўдуйся, кашуля прыгожая, але гэта зусім не твой колер. У гэтай кашулі ты выглядаеш бледнай, быццам смерць". Я адпіхнула яе і пабегла дадому. Там я паскардзілася матулі, як мяне пакрыўдзіла мая лепшая сяброўка. Я сказала, што мне цяпер здаецца, што Света - лепшы мне сябар, чым Таня.
Матуля ўсміхнулася і сказала мне словы, якія я запомню на ўсё жыццё: "Дачушка, не той друг, што мёдам мажа, а той, што праўду кажа. З тваім колерам валасоў і скуры табе на самой справе лепш было выбраць кашулю не такога крыклівага колеру. Не крыўдуй на Таню. Лепш наступным разам вазьмі яе з сабою ў магазін. У тваёй сяброўкі выдатны густ".
Мне стала сорамна. Назаўтра я папрасіла ў Тані прабачэння. Цяпер я ведала, хто мне сапраўдны сябар.
Зборныя назоўнікі абазначаюць сукупнасць прадметаў ці асоб як адно цэлае. Напрыклад, каменне - сукупнасць камянёў, сялянства - сукупнасць сялян і г.д.
Рэчыўныя назоўнікі абазначаюць рэчывы (нафта, цукар і г.д.).
Адзінкавыя назоўнікі абазначаюць асобныя прадметы, выдзеленыя з агульнае сукупнасці. Напрыклад, пылінка (выдзеленая з пылу), сняжынка (са снегу) і г.д.
Уласныя назоўнікі - гэта індывідуальныя назвы, імёны і інш. (Ганна, "Вясёлка", Мінск і г.д.).
Агульныя назоўнікі - супрацьлегласць уласным, абазначаюць класы аднародных прадметаў, асоб і г.д. (дзяўчынка, часопіс, горад і г.д.).
Чалавек без Радзімы, што салавей без песні.
Толькі таму пашана будзе, хто Радзіму не на словах любіць.
Родная зямля мякчэй чужой пярыны.
Должно быть, сосна (уже были такие вопросы, поищи)