Наблюдаешь за этим танцем и чувствуешь какое-то чудо! И вдруг снова показалось солнышко. Все одел белый мрак, непроницаемый, как мрак самой темной осенней ночи! Все слилось, все смешалось земля, воздух, небо превратились в пучину кипящего снежного праха, который слепил глаза, занимал дыханье, ревел, свистел, выл, стонал, бил, трепал, вертел со всех сторон, сверху и снизу обвивался, как змей, и душил все, что ему ни попадалось. Как же интересно за ними наблюдать! И почему говорят, что снова начинается снегопад.
Русская зима - это самое спокойное и тихое время года, когда вся природа спит, укрывшись белым одеялом мягкого снега. Непоседливый ветер, налетев на них, замер от восторга на месте. Зимний мороз на окнах рисует свои красивые узоры, на крышах появляются бахрома сосулек. Все живо, все ярко в преобразившейся природе, все полно бодрящей свежести.
Пабуджальныя ( побуждают к действию)
1,2,5,6
апавядальныя
3,4,7,8,9
Чужы чалавек папрасіў мяне пра дапамогу. (Прыметнік)
Гэты чужы мяне напугаў. (Назоўнік)
Апошні чалавек выйшаў з аўдыторыі. (Прыметнік)
Ты апошні, хто яшчэ не напісаў практыкаванне. (Назоўнік)
Свае людзі дабры. (Займеннік)
Свае заўсёды дапамогуць. (Назоўнік)
Марожанае вельмі халоднае. (Назоўнік)
На стале ляжала страва, марожаная ўчора. (Дзеепрыметнік)
Побач мяне стаяў чалавек. (Прыназоўнік)
Ён стаяў побач. (Прыслоўе)
Перажытае мінулае заўсёды лепш самага горшага будучага. (Прыметнік)
Падзея, перажытая ўчора, змяніла маё жыццё. (Дзеепрыметнік)
<span>простая мова — чужое выказванне, якое перадаецца кім-небудзь дакладна, з захаваннем яго зместу і формы - лексічных, граматычных і стылістычных асаблівасцей</span>
Памятью нацыональному белорусскому писателю .
