Н. Чатырохсоты
Р. чатырохсотага
Д. чатырохсотаму
В. чатырохсотага
Т. чатырохсотым
М. аб чатырохсотым
Спыніўся нібы часу бег.
І толькі вецер дзьме старанна,
Бярэдзіць лечаныя раны,
Ганяе неспакойны снег.
Наўкол бялюсенькі абшар.
І да зямлі хіліцца голле.
Упала ў спячку наваколле,
Забыўшыся вясновых мар.
Аднолькава праходзяць дні.
Сціскае сэрца нешта скруха.
І прыслухоўваецца вуха
Да незвычайнай цішыні.
(што?) бяроза - дзейнік ( ___ )
(бяроза што рабіла?) расла - выказнік ( = )
(расла калі?) некалькі стагоддзяў назад - акалічнасць ( _._._ )
(расла дзе?) на пагорачку - акалічнасць ( _._._ )
Хлопчык сарваў (адз.л., м.р.) з дрэва чырвоны яблык. Матуля пазвала (адз.л., ж.р.) дзяцей абедаць. Дзiця добра спала ( адз.л., н.р.) ноч. Па возеры плылi (мн.л.) прыгожыя лебедзi. Дзяўчынка чытала (адз.л., ж.р.) сяброўцы цiкавую кнiжку. Вучнi правiльна рашылi (мн.л.) ўсе задачы.
Беларуская мова самая лепшая беларуская мова самая красивейшая