Аднойчы іграў Андрэй на вуліцы. Дзень быў сонечны, і яму здавалася, што сёння здарыцца нешта цікавае...
Раптам хлопчык ўбачыў сабаку. Ён быў маленькі, пушысты і вельмі добры. Андрэй любіў сабак, і гэты так глянуў яму ў вочы, што хлопец вырашыў забраць жывёлу да дому. Ён паклікаў сабаку да сябе, і ён пабяжаў, аблізаў вушы і вусны Андрэйкі.
<span>Дома бацькі здзівіліся новаму члену сям'і, але не сталі выганяць сабаку, бо мы адказны за тых, каго прыручылі! Сям'я пакарміла сабаку, і людзі назвалі яго Рэксам. Хлопчык кожны дзень гуляе з Рэксам і ходзіць з ім на прагулку.</span>
Мама з бабуляй лепшые сяброуки. Казляты пасвяцца за студняй. У весцы вельми добра.
Галоўны герой сваімі ўчынкамі нагадвае чалавека, якога лёс прымусіў пакінуць родныя мясціны і які ў роспачы ўспамінае родную зямлю. Яднае яго з чалавекам і тое, што бабёр падобны на клапатлівага бацьку, які нясе адказнасць за сваю сям'ю. Менавіта клопат пра нашчадкаў прымушае бабра адправіцца ў рызыкоўную вандроўку.
На какой язык делать транскрипцию?
Птушка птушаняты к птушыны