Мова-найважнейшы сродак моуных зносин.
мова бывае письмовая и вкусная.
У сямьи мы карыстаемся мовай.
Нашы продки карысталися мовай.
Нашы нашчадки будуць карыстацца мовай.
Каб чалавек пачау гаварыць, трэба каб ен меу моуныя зносины з иншыми людьми.
Родную мову трэба шанаваць и берагчы як скарб.
Націск — выдзяленне аднаго са складоў слова з дапамогай гукавых сродкаў — вышыні, пра-цягласці. У выніку слова набывае адметнае фа-нетычнае аблічча. Ярка гэта выяўляюць прыкла-ды, калі еловы адрознівае толькі націск: марыць (аб ежы) — марыць (голадам). Націск адыгрывае важную ролю ў стварэнні агуль-нага рытмічнага малюнка маўлення, які розны ў розных мовах. Нават маленькую фразу У адрозненне ад моў, дзе націск «прымацаваны» да пэўнага склада у беларускай мове слоўны націск разнамесны (ці свабодны), г. зн. ён можа быць на першым ці другім, трэцім і г. д. складзе: гдрад, жыццё, дарог'і, замацаваны. Гэтая асаблівасць націску дазва-ляе адрозніваць розныя словы (або формы аднаго і таго ж слова), якія складаюцца з аднолькавых гукаў: каса — каса, атлас — атлас, памяць — памяць, сў-шыць — сушыць, травы — травы.
<span><span>и.п. - сто семьдесят три рубля
</span><span>р.п. - ста семидесяти трёх рублей
</span><span>д.п. - ста семидесяти трём рублям
</span><span>в.п. - сто семьдесят три рубля
</span><span>т.п. - ста семьюдесятью тремя рублями
</span><span>п.п. - о ста семидесяти трёх <span>рублях
---
</span></span></span><span><span>и.п. - восемьдесят пять рублей
</span><span><span>р.п. - восьмидесяти пяти рублей
</span></span><span><span>д.п. - восьмидесяти пяти рублям
</span></span><span><span>в.п. - восемьдесят пять рублей
</span></span><span><span>т.п. - восьмьюдесятью пятью рублями
</span></span><span><span>п.п. - о восьмидесяти пяти <span>рублях</span></span></span></span>
<span>Глечик особо не выделялся из всех бойцов. Не припомню, что о нём думал Карпенко. но он оказался самым стойким, очень отважным, преданным. Он не сбежал, хотя у него была такая возможность. Он застрелил Авсеева, когда тот пытался бежать, не дал ему предать их. До последнего поддерживал Карпенко. И был последним, кто остался на переезде. Как-то так)</span>
Пасыпа<u>ў</u> мяккі снег,
і раніцай сама
паклікала мяне
на вуліцу (аснова вуліц, канчатак у) зіма.
перш чым пайсці ў зіму,
я восень (аснова восень, канчатак нулявы) абдыму
і ліст пашлю в<u>я</u>сне (аснова вясн, канчатак е) :
" прыходзь, як а<u>д</u>пачнеш"