Чарнавус- навуковец, прафесар. Чарнавус працавіты. Яго працавітасць мы бачым у тым ў што её стварыу рукапіс Аб фасфарытах, удзельнічау у экспедыцыях па карысных выкапнях, выдау кнігу дзе знаходяцца карысныя выкапні, чытау у інстытутах лекцыі, пісау у газету для піянерау.
Чарнавус добры да людзей-ён не бачыу, што Гарлахвацкі яго абдурыу, і адчувау яго сябрам. Калі Вера хацела дапамагці яму разабрацца у плётках, ён не дазволіу, таму что баяуся што і яе будуць таксама абвіняць у варожых справах.
Зависливы,учился лучше всех
Аўтарскае
Пісьмовы
Жыццёвы
Родненькі
Цэнтральнай праблемай п'есы Аляксея Дударава "Кім" з'яўляецца выздараўленне дзяўчыны Юлі, над жыццём якой навіс дамоклаў меч зоны (відавочна, радыяцыйнай). Але выздараўленне (маральнае) патрэбна і яшчэ аднаму герою – крымінальнаму дзеячу Каралёву.
Характары названых персанажаў увасабляюць фактычна сутнасць гуманізму і бесчалавечнасці: Юля, нягледзячы на абмежаванасць у матэрыяльных сродках, апякуецца яшчэ і трыма дзецьмі, а вельмі заможны Каралёў адчувае недахоп звычайнай дабрыні. Каб зразумець гэта, яму спатрэбілася перажыць шэраг супадзенняў, у якіх галоўную ролю сыграў падлетак Кім – магчыма, у нечым занадта ідэальны, але праўдзіва адкрыты і чалавечны.
Супадзенні толькі знешне, сюжэтна падрыхтавалі глебу для шчаслівай развязкі, таму што галоўным чыннікам стала каханне, якое ўрэшце і паставіла на ногі Юлю.
У сваёй п'есе драматург даводзіць, што любоў і чалавечнасць спараджаюць ланцужковую рэакцыю, якая спрыяе духоўнаму выздараўленню ўсяго грамадства.
У рэчках, азёрах або вадаёмах, дзе вада николи не прамярзае, гаспадарыу Вадзяник- стары з доугай барадой, доугими валасами на галаве у форме клина, гладкай блискучай скурай. Усё цела яго пакрывали ци то валасы, ци то водарасци, памиж пальцау-перапонки, руки и ноги были надзвычай доугими. Вадзяник мог жыць тольки у вадзе,на сушы ён гинуу, прычым ад яго цела заставауся тольки шматок цины ци водарасцей. Кали ж гэты шматок укинуць у ваду. Вадзяник зноу ажыве и будзе назаусёды удзячны выратавальнику. Вадяник раз"язджаючы на соме, ирвау рыбацкия сетки, падпильноувау тых,хто купауся, каб забраць яго да сябе. Днём Вадзяник звычайна адпачывау на дне, и тольки як сядзе сонца, ён пасынау сваволиць.Злавиушы ахвяру, ёндоуга мучыу яе, цешыуся з яе адчайных спроб выплыць, пакуль яна, зрэштки, знясиленная, не апускалася на дно. Дзяучына-тапельница станавилася русалкаю, и мусила аддана служыць свайму гаспадару. Мужчына рабиуся таким жа вадзяником.
(НАДЕЮСЬ ЭТА ИНФОРМАЦИЯ ПРИГОДИТСЯ, ПРИНОШУ ИЗВИНЕНИЯ ЗА РУССКУЮ " И" АНГЛИЙСКОЙ НЕ СМОГЛА ПОСТАВИТЬ)