Ответ:
1. "Справа ішла больш чым пра хлеб. Справа ішла пра свабоду".
2. "- На той бераг, калі ласка, - сказала жанчына"
3. "- Паром немінуча знясе. Пачакайце да раніцы".
4. " - Мы не маглі патануць, -упэўнена сказала яна. - ...Мы неслі жыццё".
5. "Капітан Пора-Леановіч, вы нягоднік"
6. "Вы сваёй мужнасцю далі мужнасці і мне... Дай Бог, каб мае ўнукі ніколі не варагавалі з вашымі".
Объяснение:
Мне на завтра тоже надо я это переписал
Назоўнік - Дзесьці высока ў сонечным небе заклекатаў бусел.
Займеннік - А я ёй казаў не чапаць мае сшыткі!
Дзеяслоў - Добра вучыцца - наш абавязак.
Лічэбнік - Абое баяліся паварушыцца.
Прыметнік - Здарылася жудаснае.
Выклічнік - З усіх бакоў пачулася шматгалосае "гэй".
аступила осень. Солнце греет ещё почти по-летнему, стремясь отдать последнее нерастраченное тепло. На голубом и чистом небе ещё почти нет туч. Только ветер стал более холодным и резким, напоминая о том, что на дворе уже сентябрь месяц. Среди яркой зелени уже заметны первые предвестники осени: жёлтые и красные листья. Скоро они опадут с деревьев и покроют собой все дороги и дорожки.
Птицы уже начинают собираться в стаи, готовятся к длительному перелёту в тёплые края. Ещё слышится отовсюду их весёлый гомон, щебетанье, которые вскоре утихнут до новой весны. Ещё не начался сезон затяжных и бурных ливней, однако небо уже изредка хмурится. Иногда на землю проливается дождь, но лужи высыхают тут же под последними ласковыми лучами солнца.
По утрам становится холоднее. Небо в это время удивительно прозрачное, чистое и высокое. Кажется, будто усилившийся ветер разогнал все облака, разметал их по дальним уголкам, чтобы ничто не мешало солнцу дарить нам своё тепло. Наряду с красными листьями краснеют и ягоды. Все кустарники будто специально приукрасились к началу осени. Ягоды разных размеров тихонько покачиваются, привлекая внимания птиц и маленьких зверьков, которые делают запасы на зиму. В воздухе стоит особенный осенний аромат: запах свежескошенной травы, нагретой за лето земли и спелых яблок.
З творамі Я. Коласа я знаёмы яшчэ з самага маленства. Першымі творамі былі вершы, а потым паступова мы пачалі ўжо вывучаць і апавяданні, аповесці. Нядаўна мы разглядалі верш ''На полі вясною''. У гэтым вершы аўтар паказвае хараство да прыроды, выказвае сваю любоў да роднага краю, вучыць нас як важна бачыць хараство роднага краю. Твор пачыныецца і заканчваецца адным і тым жа слупком: ''Люблю я прыволле шырокіх палёў, зялёнае мора ржаных( буйных) каласоў'' У гэтым вершы аўтар выкладвае ўсю сваю любоў да беларускай прыроды. Амаль кожны слупок пачынаецца са слова ЛЮБЛЮ. Менавіта ад гэтага слова можна зразумець як Колас любіць і паважае прыроду. Як яна яму падабаецца і якая яна прыгажосць. Колас нават у гэтым творы ўжывае эпітэты і метафары, для таго, каб паказаць больш ярка прыгажосць прыроды. У Коласа няма нават слоў як апісаць гэту прыгажосць беларускай прыроды, гэта ўсё хараство! Твор пакінуў моцнае ўражанне, дапамог зразумець, як шмат прыгажосці вакол нас! Якая ўсё ж такі ў нас прыгожая беларуская прырода!!!