На мой погляд, чалавек павінен быць добрым, міласэрным, уважлівым да іншых людзей, любіць сябе, любіць сваю сям'ю, любіць сваю радзіму. Таксама ён павінен быць працавітым, руплівым, сумленным, добрасумленным. Нядрэнна яшчэ, каб чалавек быў разумным, прадбачлівым, клапатлівым.
Дамагчыся ў сябе ўсіх гэтых якасцяў-вельмі цяжкая задача. Асабліва гэта ставіцца да сумленнасці. Калі не верыце, паспрабуйце хоць бы адзін дзень казаць адну толькі праўду і нічога, акрамя праўды.
Таму я думаю, што мы павінны дараваць адзін-аднаму маленькія слабасці, бо ідэальных людзей не бывае, а любові вартыя і хочуць усё. Таму самыя галоўныя якасці чалавека - умець дараваць, быць памяркоўным да іншых людзей, старацца зразумець іх і дапамагчы ў выпадку неабходнасці.
1.<span>Адна ў чалавека родная маці, адна ў яго і Радзіма<span>.
2.</span></span>Беражы зямлю родную, як маці каханую.
3.<span>Хто Радзіму любіць, таму яна ў даўгу <span>не будзе.
4.</span></span><span>Ад Радзімы ўзнагарода - сэрцу отрада<span>.
5.</span></span><span>Чалавек без Радзімы - салавей без песні<span>.</span></span>
Не народны пясняр, а Купала ў Ляўках.
___І сёння, хоць прайшло ужо нямала часу, хоць сёе-тое ў краяведзенне змянілася, нельга не захапляцца рэдкімі па прыгажосці мясцінамі абапал Дняпра паміж вёскай Ляўкі і старажытным Копысем.<span> Здаецца, само натхненне кіравала стыхіяй, калі ўзнімала яна гэтыя берагавыя кручы, зарослыя на схілах арэшніка, гэтыя дзівосныя яры, шумлівыя лясы і неабсяжныя далі правабярэжжа, на якія ў веснавое разводдзе выходзіць Дняпро, і ператвараецца ў сапраўднае мора.
___Не ведаешь, калі тут прыгажей: у зімку , у вясну , ці улетку, але лепш за ўсё тут у восень, калі да красы прыроднай далучаецца прыгажосць чалавечай працы, калі звон кранутых золатам лясоў зліваецца з песняй жніва і пачынаецца свята ўраджаю.
___Мінавіта у гэты час, можна найлепш зразумець і глыбей адчуць, чаму Янка Купала, апынуўшыся ў творчай камандзіроўцы, захапіўся гэтымі мясцінамі і хутка зноў вярнуўся сюды, каб збудаваць непадалёк ад Ляўкоў хату, і штогод прыязжаў туды, і заставаўся на ўсё лета.
___У вялікай літаратурнай спадчыні Янкі Купалы творы, напісанныя ў Ляўках, займаюць значнае і асаблівае месца. Яны прасягнуты сонечным ,жыццесцвярдажальным, аптымістычным настроем, шчырай радасцю за чалавека. Толькі ў чэрвене тысяча дзевяцьсот трыццать пятага года, калі Купала ўпершыню прыехаў у Ляўкі на працяглы адпачынак, ён напісаў каля двух дзясяткаў вершаў, якія ўвайшлі ў залаты фонд яго творчай спадчыны: ''Сыны'', ''Госці'', ''Вечарынка''', "Алеся", "Хлопчык і Лётчык" і інш. Не менш плённымі для паэта былі ліпень і жнівень таго ж года. Паэт перажываў незвычайны творчы ўздым.
___Вершы, напісаныя народным паэтам у Ляўках своеасаблівы яшчэ і таму, што пісаліся яны амаль кожны раз пасля калгаснага сходу або сустрэч с калгаснікамі ў полі, на таку, у сялянскай хаце. Кожны факт звычайнага сялянскага жыцця Янка Купала змог убачыць і асэнсаваць як з'яву гістарычнага значэння , як факт нараджэння новага, ні кому на свеце да гэтага невядомага чалавека.
___Плённым, натхнёным быў той час, праведзёны паэтам у Ляўках. Навакольная прырода, вольная праца людзей абуджалі творчую думку, спрыялі напісанню мастацкіх твораў.</span>