Пайсці ў грыбы
больш за норму
вышэйшы за дуб
дзякаваць дырэктару
ісці лясамі
хворы на грып
чатыры новыя дрэўцы
за два крокі ад бярозы
адпраўляць на адрас
на працягу квартала
дуб цвярдзейшы за ліпу
бачыць на свае вочы
глядзець сябе
дзень пры дні
ісці праз лес
падобны да ранейшага
спыніцца за пяць крокаў
ісці правільным шляхам
Ён у агні не гарыць, у вадзе нк тоне и па саломе не шапаціць.
Цераз пали, цераз лугі...
Я засцілаю дол ігліцай, ....
Аднойчы маладому вожыку захацелася з'есці яблык. Яблык на яблыні, а вожыкі не ўмеюць лазіць па дрэвах. Бачыць вока, але ляжыць высока. Як дастаць смачны фрукт? Сядзець чакаць, пакуль ветрам яблык з яблыні саб'е?
"На Бога спадзявайся, але і сам старайся", - вырашыў вожык і палез на дрэва. Лез, звальваўся, зноў лез і зноў звальваўся. Куды яму з яго кароткімі лапкамі! Але не здаецца вожык. З дзяцінства яго вучылі: калі ўлез у дугу - не кажы "не магу".
Праходзіў міма стары мудры вож, убачыў патугі маладога - пасмяяўся. Потым паклікаў сваю сяброўку сароку. Тая скінула яму не адзін, а тры яблыкі. "Не май сто рублёў, а май сто сяброў", - сказаў стары вож, накалоў два яблыкі на калючкі ды папоўз дахаты. А малады вожык, хрумкаючы апошні яблык, яшчэ доўга раздумваў над словамі старога.