Биз айжан екеумиз кемемен сереуендедик.ол меннен сол кезде:
-сен тенизге шикканды жаксы коресин ба,-деп с урады.мен:
-я.себеби тенизге кемемен шикканды бир рахаттанып каласын гой. мине сондыктан.ал сен ше?
-я мен де, деп екеуи коштасты.
2×50=100(кг)
Ответ:50 кафелей весят 100 кг.
1)Біздің қазақстанның шекарашылары мыкты деседе болады.
<span>2) Аққұтан ол жүйрік құс, шалғай жерлерде көп кездеседі </span>
3)Жолбарыстың жүні ғана емес терісіде жолақ болады.
4) Жас кезінже қалжың өскеде мылжың деген мақал халақ арасында кеңінен тараған
<span>5)алабұта ол өемдік қайсиеті бар өсімдік</span>
Бер түбір етістік
- іл ырықсыз етіс жұрнағы
- е көсемше жұрнағы
- ді- жіктік жалғауы
Қазақ ауыз әдебиетінің ерекше бір жанры – шешендік өнер. Халқымыздың даналығының үлгісі шешендік сөздер – ғасырлар бойы халық сынынан ерекшеленіп өткен құнды мұра, асыл қазына.
Менің ойымша,
Шешендік - ұшқыр ойдың қас қағымда тілге оралымдылығы, байламы; дер кезінде дәл мағынасын дөп басар бейнелілігі; мәнді, ойлы сөздердің мәйекті мақал мен мәтелге айналуы; дау-дамайда қазылық, мәмілегерлік; ара қатыста елшілік, жаугершілікте бітімгерлік; ұрпаққа, қалың қауымға өсиет.
Қазақтың шешендік сөз тарихы Майқы би мен Аяз билерден басталып (XII-XIII ғғ.), Жиренше шешен, Асан қайғы (XIV-XV ғғ.) есімдерімен қатысты калыптасып, өркендей түсті. Шалгез, Бұхар (XV-XVIII ғғ.), Шортанбай, Дулат, Мұрат, Төле, Қаз дауысты Қазыбек, Әйтекелерге жалғасты. Шешендік өнерінің кеңінен дамып биіктеген кезеңі – XV-XVIII ғғ. Бұл кез қазақ халқының жоңғар, қалмақ, қытай басқыншыларына қарсы тұрып, өз тәуелсіздігін қорғау жолындағы күрес жылдары еді.
Сөзімді қорытындылай келе, шешендік өнер туа біткен қасиет,оны қолдан жасап ала алмайсың.Шешендік өнер кез келген адамның бойынан табыла алмайтын-қасиет.