ПОСЛОВИЦЫ О ЕДЕ, ПИЩЕ, ХЛЕБЕ
1. Аштық ас талғатпайды.
(Голод еду не выбирает).
2. Асы жоқ үйді ит те сүймейді.
(Дом, где нет еды, и собака избегает).
3. Аштың ақылы астан әрі аспайды.
(Все мысли голодного вокруг еды вращаются).
4. Ас – адамның арқауы.
(Еда человеку силу даёт).
5. Өзi тойса да көзi тоймайды.
(Сам наелся, да глаза не насытились).
6. Сыйлап берген су да тәттi.
(Поданная с уважением и вода сладкая).
7. Тату үйдiң тамағы тәттi.
(В дружном доме вся еда вкусная).
8. Ас тұрған жерде ауру тұрмайды.
(Где хорошая пища обитает, там болезни не бывает).
9. Еттен дәм кетсе, ұрлықтын мәні кетер.
(Если мясо вкус потеряет, скотокрадство смысл утеряет).
10. Қасық тары ботқа болмас, ботқа болса да, жұртқа болмас.
(Из ложки пшена каши не сварить, а если и сварить, всех не накормить).
11. Жылқының еті жесең – тісіне кіреді, жемесең – түсіңе кіреді.
(Конину поешь – остается в зубах, а не поешь – будешь видеть во снах).
12. Еттiң бәрi қазы емес, иттiң бәрi тазы емес.
(Не всё мясо – казы, не все собаки – гончие).
13. Ас атасы – нан.
(Отец еды – хлеб).
14. Нан болса, ән де болады.
(Будет хлеб – будет и песня).
15. Жұмыс ауыр болса да нан тәттi.
(Трудна работа, да сладок хлеб).
16. Жақсы еңбектенсең – ауызың нанға тиеді,
Ерiнiп еңбектенсең – ауызың тасқа тиедi.
(Поработаешь усердно – губы к хлебу прикоснутся,
Поработаешь лениво – губы к камню прикоснутся).
17. Ақ қар көп болса – ақ нан көп.
(Много белого снега – много белого хлеба).
18. Адатықтан ұдкен ат жоқ,
Наннан ұлкен ас жоқ.
(Самое святое имя – человек,
Самая святая пища – хлеб).
19. Қарны ашқанға қара нан да май татыр,
Шөлдегенге қара су да бал татыр.
(Голодному – черный хлеб покажется маслом,
Жаждущему – сырая вода покажется мёдом).
20. Егінші нанын жейді,
Еріншек арын жейді.
(Пахарь хлеб свой ест,
Лодырь совесть проест).
21. Шегірткеден қорыққан егін екпес.
(Саранчи бояться – хлеб не растить).
22. Дастарқанда наны жоқтың, тамағының сәні жоқ.
(Стол без хлеба смотрится бедно).
23. Ат адамның қанаты, ас адамның қуаты.
<span>(Конь – для человека как крылья, а в хлебе его сила).
</span>
Казирги миндеттер деп ата- анага арналган жане ата-ананын балага деген миндеттерин айтуга болады
Отбасылык миндеттер де жатады
искериге билмеимин анам мектепте саяси багдарлама жайлы тусиндирди агам отандык парызын орындады мектепте узындыкка секирдик биздин каланын акимшилиги мыкты
Жолбарыс – сүтқоректілер класының мысықтар тұқымдасына жататын ірі жыртқыш аң. Қазіргі кезде Ресейдің Қиыр шығысында, Үндістан түбегінде, Қытайда, Ява, Суматра аралдарында ғана кездеседі. 20-ғасырдың 50-жылдарына дейін Тұран жолбарысы ҚазақстандаСырдарияның төменгі ағысындағы қалың қамысты, тоғайларды мекендеген; осы өңірде соңғы жолбарыс 1933 ж., ал Балқаш жағалауында 1948 ж. атылған.
Тұрқы 160 – 290 см (ең ірілері 3 м-ден асады), құйрығының ұзындығы 110 – 120 см-дей, салмағы 200 – 220 кг (кейде 300 кг-нан артық). Еркегі ұрғашысынан ірі болады. Басы жұмыр, жүнінің түсі қызыл жирен, арқасы мен екі бүйірінде көлденең қара түсті жолақтары айқын байқалады. Құлағы қысқа, төрт қатар мұртшалары ірі қылшықты (ұзындығы 14 – 18 см).Көзінің қарашығы ашық сары түсті. Сойдақ тістері өте ірі әрі өткір, иілген тырнақтары мықты, алдыңғы аяғы артқы аяғынан жақсы жетілген. Көбінесе, қоныс ауыстырып, жеке жүреді. Жабайы шошқа, бұғы, марал, елік, т.б. тұяқты жануарларды ұстап жейді, кейде малға, қасқырға, итке де шабады. Жолбарыс 2 – 3 күшік туады, оларды 5 – 6 ай емізеді. Табиғи жағдайда 40 – 50 жылдай тіршілік етеді. Дүние жүзінде жолбарыстың саны жылдан жылға азаюда. Мысалы, 2000 ж. жолбарыстардың жалпы саны 7 мың болды. Қазіргі уақытта жабайы ортада (13 мемлекетте) мекендейтін жолбарыстардың саны 3200 шамасында ғана қалды. Сондықтан жолбарыстың барлық түрі қорғауға алынып, Халықаралық табиғат қорғау одағының «Қызыл кітабына» енгізілген. Жолбарысты қазақ халқы ежелден күштіліктің символы санаған. 12 – 13-ғасырларда Тоқтамыс хан соқтырған тиында жолбарыс бейнесі салынған. <span>
</span>
Отан өз батырларымен бай. Отанның қорғаушыларынсыз, мемлекет жоқ. Батылдық, Отан сүйгіштік, достық - нағыз батырдың қасиеттері. Батырлар болып дүниеге келмейді, батыр болып қалыптасады. Кішкентай балаға балалық шақтан отаншылдыққа, құрметке тәрбиелеу керек. Атамекен үшін ата-аналарға нағыз жігітті тәрбиелеу керек! Халықта дана мақал-мәтелдер бар: "Ер жігіт ел үшін туады, ел үшін өледі", "Ер барда - ел қор болмас" және тағы басқалар. Менің пікірімше, ең басты, ең негізгі батырдың қасиеті - бұл отаншылдық. Отаншылдық - бұл туған жерге, өз халқына, деген сүйіспеншілік