Пастушок храбрый смелый пасет овец этот пастушок забавный и добрый мне нравится пастушок
Ата бабаларымыз көп жылдар бойы тәуелсіз ел болуға армандады. Наурызбай, Бөгенбай, Қабанбай батырларымыз, Сәкен Сейфуллин, Ілияс Жансүгіров, Бейімбет Майлин және тағы басқа ақын-жазушыларымыз тәуелсіздік үшін күресіп, көбі репресияға ұшырады. 1991 жылы 16 желтоқсан күні Қазақстан елі тәуелсіздік алды. Президент Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаев сайланды. Әрине мемлекет құрылған кезде тіл де, рәміздеріде қалыптасады. Қазақстан Республикасының мемлекеттік тілі – Қазақ тілі. Туымыздың көк түсі бейбітшілікті, ашық аспанды білдіреді. Ортасында алтын арайлы күні мен қыраны бар. Ою-өрнегі шетінде орналасқан. Елтаңба шеттерінде екі алтын пырақ, ортасында шаңырағы бар. 1991 жылдан 2011 жылға дейін Қазақстан Республикасы Тәуелсіз Мемлекеттер Достығы, Біріккен Ұлттар Ұйымы және басқа ұйымдарға кіріп, 2010 жылы Азиаданы өткізді. Еліміздің басқа да жетістіктері көп. Қазақстан байтақ жерінде Менделеев кестесінің 99 элементі бар. Бұлда біздің үлкен мақтанышымыз. 2011 жылдың 16 желтоқсаныңда Қазақстан Республикасының тәуелсіздігіне 20 жыл болады. Бұл үлкен мереке. 20 жыл ішінде Қазақстан Республикасы басқа елдерге қарағанда экономикасыда, ел де тез дамып келді. Қазақстанның ең басты мақтанышы ол өз астанасы – Астана. Бұл қалаға қазір 12 жыл. Астана қаламызға шетелден келген адамдар көп болады. Астана қаласында парламен үйі, Ақ орда және бәйтерек орналасқан. Қазақстанның бұдан басқа Алматы, Атырау, Көкшетау, Қостанай, Орал, Ақтау, Петропавл, Павлодар, Семей, Өскемен, Қарағанды, Жезқазған, Шымкент, Тараз, Қызылорда қалары мен көп деген ауданы, ауылдары бар. Мен өз әсем, көркем, көрікті, байтақ еліме, жеріме өте мақтанамын. Қазақстан азаматтары да өз елін мақтан тұтады деп ойлаймын. Мен Қазақ жерін сүйіп, мына өлең жолдарын арнаймын: Менің Отаным – Қазақстан, Жасара бер әрқашан. Президент ата Нұрсұлтан Біздің елді баскарган.
Ответ:
Объяснение:
Рассказ "В дурном обществе" меня заинтересовал сразу - даже одним своим названием. Что это за общество такое?
Оказывается, что рядом со вполне благопристойным городком расположены развалины. Там живут нищие. Однажды их споры и вражда между собой привели к баталиям. Старый слуга, хозяева которого когда-то жили в развалинах (точней, тогда это был прекрасный замок), решил, что достойны тут остаться "благопристойные". Нищие (не в чепцах) признаны дурным обществом. Например, старый ученый или гневный обличитель, или чтец античных трагедий - все "дурные".
Главный герой Вася случайно попадает в это общество. Вася видит, что они воруют, ему это, конечно, не нравится. Но он понимает, что делают это они, чтобы выжить. В этом обществе тоже есть дети и женщины, есть болеющие. Им не позволяют даже просить милостыню! Естественно, не разрешают работать. А его маленькая знакомая девочка из этого общества умирает, ведь холодные камни забрали ее жизнь, как объясняет ее брат.
Вася, чтобы облегчить ее страдания, просит у своей сестры куклу. Сестра соглашается. Больная девочка, действительно, радуется. Вот только дома отец заметил пропажу куклы. Все решили, что Вася украл ее, ведь он водится с дурным обществом.
Я думаю, что нужно учитывать не стереотипы и мнение людей, которые могут ошибаться, а смотреть самому - по поступкам людей. Жители городка всего боятся. Им даже нищие нужны "удобные", которые встраиваются в систему и не нарушают общественный покой. Однако у Васи хватает смелости быть с настоящими людьми. Кстати, на него тоже из-за этой дружбы наговаривают. Он уже и бродяга, и малолетний преступник... Но Вася не сдается, а в итоге его оправдывают перед самым главным для него человеком - перед отцом.
