678-шэсцьсот семдзесят восем
Н. Шэсцьсот семдзесят восем
Р. Шасцісот сямідзесяці васьмі
Д. Шасцістам сямідзесяці васьмі
В. Шэсцьсот семдзесят восем
Т. Шасцюстамі сямюдзесяццю васьмю
М. (Аб) шасцістах сямідзесяці васьмі
Санорныя гукі вымаўляюцца з перавагай голасу, шум пры іх вымаўленні нязначны. Санорныя гукі- р,л,м,н,й,в,ў
Здаецца, колькі ёсць сяброў..
На пальцах iх не пералічыш
Мы их шануем, беражэм любоу,
Заўсёды прыйдзем, як яны паклічуць.
З дзяцінства дружым, з школьнага парога,
Усё такия близкия, радныя,
И тольки у горы и бядзе мы пазнаем,
Дзе сапраўдны сябар,
А дзе проста так.. Чужыя.
У смутку и тузе шукаем дапамоги,
З надзеяй набираем нумар тэлефона,
Усим тым, кали яшчэ у дзяцінстве,
Ишли так весела са школы мы дадому,
И атрымаецца, што вось адзин з ста
Усих тых сяброу, яких личыли,
Далонь нам працягнуу дабра,
А дзе падзеліся з ким так дружыли?
Сапраўдны сябар - у бядзе,
Сапраўдны сябар - у добрай радзе,
Сапраўдны сябар хутка прыбяжыць, прыйдзе,
Няхай такия будуць у кожнай хаце!
1. Ляжыць у балоце бервяно,
зубастае i злючае яно(Кракадзіл)
2. Кручаны, мучаны па зямлі скача(Венік)
3.Ён ваду з сабой цягае ў мяхах,
а злуецца i плюецца — немы жах (Вярблюд)
4. Iдзе ён паважна, Шыпiць вельмi страшна. I за пяткi ўсiх шчыпае, лапкi, нос чырвоны мае.
(Гусак)
5. Сонца гарачае, у сярэдзіне жывіца, хто не адгадае, не будзе жаніцца. (Свечка)